Spotkanie z Książką odbędzie się 14 grudnia o godzinie 15:30 w Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej przy ul. Szczęśliwickiej 40 w Warszawie.
Książka pod redakcją A. Drabarek przypomina zainicjowane przez Szkołę Lwowsko-Warszawską problemy i generalnie koncentruje się na ich współczesnej recepcji w polskiej i światowej filozofii. W tekście napisanym w formie wstępu A. Drabarek prezentuje najważniejsze problemy rozważane w Szkole Lwowsko-Warszawskiej, między innymi niechęć do spekulacji w filozofii wynikająca z faktu, że prawie wszyscy uczniowie K.Twardowskiego uznawali logikę za wzorzec metodologiczny w filozofii. Do istotnych postulatów realizowanych w Szkole należało także odróżnianie filozofii od światopoglądu i wymóg jasności myśli i słowa. W książce zamieszczono teksty dotyczące logiki, psychologii i etyki. M.Radzki przedstawił trójwartościową logikę zdaniową skonstruowaną przez J.Łukasiewicza. Łukasiewicz stworzył system logiczny nadający się do opisywania przyszłych, jeszcze niezrealizowanych, jedynie możliwych stanów rzeczy oraz odrzucił klasyczne prawo niesprzeczności. M.Radzki opisuje trzy filozoficznie umotywowane polemiki z koncepcją trójwartościowej logiki Łukasiewicza, które są także polemiczne wobec idei wielowartościowości. Pierwsza polemika została przeprowadzona przez F.Gonsetha, gdzie kwestionuje on odrzucenie przez Łukasiewicza prawa niesprzeczności i prawa wyłączonego środka. Druga polemika Urquharta przedstawia wątpliwości co do interpretacji trzech wartości logicznych w logice Łukasiewicza, które nie są narzędziem formalnym odpowiednim do opisywania przyszłych stanów rzeczy. Trzecia polemika przeprowadzona przez T.Bigaja wskazuje, że logika Łukasiewicza nie jest zgodna z filozoficzną koncepcją przyszłych stanów rzeczy. M.Radzki Przedstawił także w kolejnym rozdziale przykład trójwartościowej logiki zdaniowej, której zbiory aksjomatów i reguł inferencji są odpowiednio identyczne ze zbiorami aksjomatów oraz reguł inferencji trójwartościowej logiki zdaniowej J.Łukasiewicza. W rozdziale III W.Dziarnowska zastanawia się, czy życie psychiczne innych istot zostaje w poglądach K.Twardowskiego wykluczone ze spektrum przedmiotów badań psychologicznych. Jedynym sposobem uzyskania wiedzy o odmiennej subiektywności jest, w opinii Twardowskiego, poznanie opierające się na analizie dostępnych zewnętrznych przejawów cudzego życia psychicznego. W.Dziarnowska przedstawia podstawowe założenia dwóch koncepcji związanych z poznawaniem cudzych stanów psychicznych zaproponowanych przez przedstawicieli cognitve sciences S.Barona-Cohena (czytanie w umysłach) i G.Rizzolattiego oraz C.Sinigaglie'go (odzwierciedlanie). W rozdziale IV W.Wolman analizuje koncepcję etyki niezależnej K.Twardowskiego i T.Kotarbińskiego zestawiając ją z koncepcją natury człowieka i faktu bycia bytem osobowym w poglądach M.A.Krąpca. W.Wolman stwierdza, że zasadniczy spór między Szkołą Lwowsko-Warszawską a Szkołą Lubelską dotyczył różnic w interpretowaniu natury rzeczywistości. Jego zdaniem, filozofowie ze Szkoły Lwowsko-Warszawskiej twierdzili, że świat jest neutralny aksjologicznie, natomiast filozofowie ze Szkoły Lubelskiej głoszą, że każdy byt jest dobry i piękny. W rozdziale V H.Postek przedstawiła etyczną koncepcję M.Przełęckiego uznanego za ostatniego przedstawiciela Szkoły Lwowsko-Warszawskiej. Przełęcki doceniając konieczność refleksji egzystencjalnej próbował przenieść na nią walory poznawcze filozofii analitycznej. Wyrażane przez M.Przełęckiego przekonania metafizyczne zwane egzystencjalnymi, między innymi przeświadczenie o tragiczności ludzkiego życia, łączył on z zachwytem nad urodą świata. Ta estetyczno-etyczna ocena możliwa była, jego zdaniem, dzięki szczególnemu rodzajowi przeżycia metafizycznego, czyli iluminacji.
poleca:
Warszawa - imprezy, koncerty, informacje
