Zakład Pedagogiki Specjalnej i Logopedii Pedagogium WSNS oraz Doktoranckie Koło Naukowe Twórczej Rewalidacji i Animacji KONTRA zapraszają do udziału w II edycji Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej na temat: „Ile dobrego jest w człowieku? Sieroctwo - emanacje dobra czy zła?”, która odbędzie się dnia 2 czerwca 2016 r. w Pedagogium Wyższej Szkole Nauk Społecznych w Warszawie. Zgłoszenia przyjmowane są do 10 maja 2016 roku.
Dlaczego?
Pomimo szeregu działań, które podjęto dla zminimalizowania cierpień dzieci osieroconych, ich ciche tragedie nadal stanowią element społecznego pejzażu Polski. Sieroctwo żyje w zbiorowości jako byt wstydliwy, niechciany, ale intrygujący. Żywi się nim mowa potoczna i przekazy medialne.
W słowniku wyrazów bliskoznacznych języka polskiego dla słowa sierota istnieje 189 wyrazów bliskoznacznych. Synonimy te występują w 22 różnych kontekstach znaczeniowych. Wyrażają niższą jakość, braki kompetencji, skojarzenia z kalającym stylem życia. Są to zwroty może zapominane, ale obecne i używane dla obniżenia czyjegoś statusu. Przykładem terminy: podrzutek, bękart, bastard, dziecko z nieprawego łoża, znajda, kukułcze jajo. Występujące w języku zwroty odzwierciedlają uprzedmiotowienie i instrumentalizację dzieci osieroconych. Jakby tego było mało, tytuł z gazety brzmi "Weź sierotkę na święta". W kilku domach dziecka praktykuje się "wypożyczanie" dzieci na okres świąteczny. Jest to naganne, bo dziecko nie może być ozdobą wigilijnego stołu. Inny lapsus słownikowo - poniżający znajdujemy w tytule akcji społecznej "Oddaj śmieci na dzieci. W tym przypadku chodziło o odzyskiwanie wkładów do drukarek komputerowych. Inny dom dziecka porozumiał się z jednym z hipermarketów, a ten zatrudnił na okres świąteczny kilku wychowanków do pakowania prezentów. Rozumiemy dobre intencje wychowawców, bo chodziło o kieszonkowe na Święta, ale czy ktoś pomyślał, co musiały odczuwać dzieci, kiedy pakowały prezenty kupowane przez rodziców dla swoich dzieci? W tym czasie, gdy zbierano te z życia wzięte sytuacje, ktoś na jednej z list dyskusyjnych w Internecie złośliwie poradził, że skutecznie pomóc dzieciom z chorobą sierocą można poprzez przywiązanie ich do krzeseł (Andrzej Olszewski 2013). To jest cały wachlarz zdarzeń, które pokazują brak empatii i cynizm zawarty w społecznej opinii o dzieciach osieroconych.
Postronnym wydaje się, że wystarczy dać cokolwiek, by dzieci osierocone już czuły się zadowolone. Ich prawdziwe problemy pozostają w cieniu. Są to poza osamotnieniem wspomnienia wielorakiej traumy ,czasem choroby i niepełnosprawności. Z tymi sprawami muszą sobie poradzić opiekunowie pieczy zastępczej. Te właśnie zadania troszczenia się o elementarne wartości jak życie i zdrowie powierzonych ich opiece dzieci wypełniają ich codzienną pracę - raz wyzwalając twórcze potencjały i radość - a raz niosąc chwile zwątpienia, łzy i rozczarowania. Nie samym dzieckiem ale rozmiarami jego krzywdy.
Zamysłem organizatorów Konferencji jest prezentowanie paradoksów, dylematów i luk w organizacji pieczy zastępczej i adopcji, jak też promowanie inicjatyw związanych z budowaniem kultury integracji przenikniętej akceptacją i szacunkiem dla każdej istoty ludzkiej. Skupiamy się na sukcesach, mocnych stronach i pozytywnym wizerunku człowieka jako istoty zdolnej do nadawania kształtu własnemu życiu. Zaprezentujemy różnorodne inicjatywy i osoby, które je realizują dla przekazania świadectwa ludzkiej dobroci, siły, twórczości i kreatywności.
Debata zwrócona jest ku paradygmatycznym aktualizacjom pieczy zastępczej ,dlatego też wśród zagadnień objętych refleksją znajdują się kwestie:
Podczas debaty uczestnicy będą szukać odpowiedzi na pytania "Przytulić czy odsunąć , co dać i jak dać aby wesprzeć człowieczeństwo dziecka dotkniętego sieroctwem"
Jeśli problematyka konferencji wzbudziła Państwa zainteresowanie, organizatorzy proszą o zgłaszanie uczestnictwa do dnia 10 maja 2016
poleca:
Warszawa - imprezy, koncerty, informacje
