Muzeum Plakatu w Wilanowie zaprasza na wyjątkową wystawę zatytułowaną „Jako mąż i nie mąż… Wizerunek mężczyzny w plakacie polskim XX w.” Ekspozycja ukazuje, jak obraz mężczyzny kształtował się w zbiorowej świadomości na przestrzeni lat.
Od soboty 23 października 2010 r. w Muzeum Plakatu
w
Wilanowie będzie można oglądać wystawę „Jako mąż i nie mąż… Wizerunek mężczyzny
w plakacie polskim XX w.” Zaprezentowane plakaty pokazują, jak kształtowało się
postrzeganie mężczyzn w kulturze masowej od początku poprzedniego stulecia.
Wedle współczesnego francuskiego psychoanalityka i filozofa, Jacquesa Lacana, jednym z głównych powodów kryzysu naszej kultury jest zanik imago (obrazu) ojca. Żyjemy w kulturze patriarchalnej, z której znikł ojciec, – mówi Rafał Nowakowski, kurator wystawy.
W zgromadzonych na wystawie pracach można wyraźnie zobaczyć,
jak obraz mężczyzny, jednolity i wyidealizowany jeszcze przed II wojną
światową, ulega coraz większemu rozdarciu już po wojnie, zaciera się, szarzeje
i blaknie, poddany zostaje coraz większej presji (dosłownie i w przenośni).
W
końcu z całej postaci zostaje częstokroć tylko schematyczna sylwetka, wykoślawiony
grymas, rozczłonkowany tors, podarta
koszula, szmata na chodniku…
Wystarczy pobieżny rzut oka na chronologiczny układ naszej kolekcji, aby stwierdzić jeden fakt. W XX wieku wizerunek białego, heteroseksualnego mężczyzny znika z naszej kultury masowej. Rozpoczynająca sie w Muzeum Plakatu wystawa jest próbą przyjrzenia się obrazowi dominującego jakoby „rodzaju” człowieka – białego heteroseksualnego mężczyzny. Utrwalony na plakatach obraz mężczyzny sprowadza się do kilku określonych ról społecznych i funkcji. Mężczyzna może być synem, mężem lub ojcem, czasami uwodzicielem czy szacownym starcem. Często ukazywany jest jako żołnierz albo robotnik.
Tyle mówi się obecnie o stereotypach i stygmatyzacji. Wielu
badaczy i naukowców (słusznie zresztą, moim zdaniem) poświęca swą uwagę
postaciom dyskryminowanym
i marginesowym – kobietom, mniejszościom etnicznym
i
seksualnym, niepełnosprawnym – niewiele natomiast znajdzie się badań i
opracowań na temat obrazu owej dyskryminującej, panującej większości. Przyjrzyjmy
się zatem obrazowi owego, jakoby dominującego „rodzaju” człowieka – białego
heteroseksualnego mężczyzny. Czy on także nie podlega stereotypom, nie jest
wtłaczany w szablony, czy nie dodaje mu się „gęby”, czy nie jest
„upupiony”?
Muzeum Plakatu w Wilanowie można zwiedzać w poniedziałki
w
godzinach 12.00 -16.00, od wtorku do niedzieli w godzinach 10.00 -16.00. Wystawa
„Jako mąż i nie mąż… Wizerunek mężczyzny w plakacie polskim XX w.” potrwa od 23
października do 31 grudnia 2010 roku.
O Muzeum Plakatu w Wilanowie:
Muzeum Plakatu Wilanowie powstało 4 czerwca 1968 roku, jako
oddział Muzeum Narodowego w Warszawie. Jednym z głównych inicjatorów powołania
pierwszej na świecie instytucji tego typu był ówczesny Dyrektor Muzeum
Narodowego prof. Stanisław Lorentz. Na siedzibę Muzeum wybrano tereny dawnej
ujeżdżalni należącej do kompleksu zabudowań Pałacu
w Wilanowie. Obecnie
placówka może pochwalić się kolekcją plakatu artystycznego liczącą 55 000
tytułów oraz 33 000 tytułów plakatu polskiego. Oprócz organizacji wystaw,
których celem jest prezentowanie szerszej publiczności tej dziedziny sztuki,
Muzeum Plakatu prowadzi także działalność wydawniczą. Od 1994 roku w Muzeum
odbywa się organizowane raz na dwa lata Międzynarodowe Biennale Plakatu, na
które przy każdej edycji napływa ponad 2000 prac z całego świata.
Muzeum Plakatu w Wilanowie, ul. St. Kostki Potockiego 10/16