Dolina Muminków w Listopadzie

kategoria: teatr, opera, filharmonia

Kończy się lato. Jedni robią jesienne porządki, inni śpieszą się, żeby zdążyć na wielkie przyjęcie, jeszcze inni stwierdzają, że trzeba odwiedzić kogoś ot tak sobie. Pakują prezenty, marzenia, plecaki, torby z lekarstwami i ruszają.

Dziwnym trafem wszyscy postanawiają spędzić ostatnie dni jesieni w Domu Muminków. Kiedy docierają na miejsce okazuje się że Dom jest pusty. Rodzina Muminków bez uprzedzenia opuściła Dolinę. Przybysze decydują się zostać pomimo to. W Domu Muminków zbiera się prawdziwa banda oryginałów pochłoniętych bez reszty swoimi dziwactwami. Z czasem bohaterowie, zmuszeni do obcowania ze sobą, odkrywają, że mogą być sobie potrzebni i że sami potrzebują ciepła, towarzystwa i uwagi innych. Bycie razem wcale nie jest łatwe.
Bywa tak, że trzeba zjeść cały słoik obrzydliwych korniszonów, żeby zwrócić na siebie uwagę.

Czy bohaterom uda się zrealizować swoje marzenia i stać się kimś innym? Czy Filifionce powiedzie się wielka ucieczka od sprzątania? Czy Wuj Truj zapomni o swojej starości? Czy Włóczykij odnajdzie jesienną melodię? Czy zobaczymy Paszczaka za sterem łodzi, Mimblę, kiedy tańczy i Homka w otoczeniu prawdziwych przyjaciół?
Tego nie wiadomo. Jedno jest pewne, w ciepłym i przytulnym Domu Muminków bohaterowie po raz pierwszy od dawna poczują się przez moment bezpieczni i szczęśliwi.

„Dolina Muminków w listopadzie” to opowieść niezwykła nie tylko dlatego, że jest to ostatnia i najbardziej dojrzała z całej serii książek o Muminkach. Autorka, fińska pisarka, Tove Jansson, celowo zrezygnowała z umieszczenia Rodziny Muminków w centrum opowiadanej historii. Tym razem dopuściła do głosu postaci drugoplanowe. Obecność Muminków zaznacza się jednak w przedmiotach i sprzętach wypełniających przestrzeń domu, a przede wszystkim w sercach tych, którzy oczekują ich powrotu. Każdy z bohaterów na swój sposób odczuwa ich brak. Czytając książkę można zadać sobie pytanie, kim są tak naprawdę Muminki dla mieszkańców Doliny? Dlaczego ich nieobecność okazuje się tak dotkliwa?
A wreszcie, za kim i za czym my sami tęsknimy?

Spektakl „Studia Teatralnego Koło” to pierwsza polska realizacja teatralna „Doliny Muminków w listopadzie”. Aktorzy grają w żywym planie, a zbudowana z prostych elementów funkcjonalna scenografia tworząca Dom Muminków przypomina plac zabaw. Znajdzie się w tu miejsce na kuchnię Filifionki, która w trakcie spektaklu zademonstruje, jak należy przyrządzać rybę. Zmieści się tu stary fotel Wuja Truja i szafa, na której Homek będzie wywoływał burzę. Przestrzeń uzupełni muzyka skomponowana specjalnie do spektaklu przez Patryka Zakrockiego autora dźwiękowych słuchowisk dla dzieci.

O zmierzchu wszystko znalazło się w swoim miejscu- czyste, wybłyszczone i wywietrzone, a zdziwiony dom patrzył na wszystkie strony świata przez świeżo umyte okna.(…)Następnego rana spadł śnieg… Tove Jansson

Spektakl od lat 7 do 99

Dolina Muminków w Listopadzie
wg Tove Jansson
w przekładzie Teresy Chłapowskiej

scenariusz i reżyseria: Igor Gorzkowski

muzyka: Patryk Zakrocki
scenografia: Małgorzata Lipińska, Robert Pludra
kostiumy: Joanna Gawrońska
produkcja: Katarzyna Krapacz

obsada:
Marta Chodorowska
Anna Gajewska
Bartłomiej Bobrowski
Wiktor Korzeniewski
Bartosz Mazur
Przemysław Stippa

głosu użyczyła: Krystyna Czubówna

3.09 godz. 20
4.09 godz. 16
5.09 godz. 16
Miejsce: Teatr Wytwórnia

ostatnia aktualizacja: 2010-08-31