Warszawa - imprezy, koncerty, informacje

Spektakl „Piękni ludzie” w reżyserii Igora Gorzkowskiego grany jest przez Studencki Teatr Praski Uniwersytetu Warszawskiego. Projekt powstał w ramach działań edukacyjnych Studia Teatralnego Koło pod nazwą Daj Przestrzeń. Spektakl wystawiany jest dzięki współpracy Studenckiej Fundacji Inicjatywy Twórczej i Studia Teatralnego Koło. Zdobył nagrodę aktorską za główną rolę żeńską oraz wyróżnienie za reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych (ROMATHEATROFESTIVAL) w Rzymie.

Spektakl „Piękni ludzie” w reżyserii Igora Gorzkowskiego grany jest przez Studencki Teatr Praski Uniwersytetu Warszawskiego. Projekt powstał w ramach działań edukacyjnych Studia Teatralnego Koło pod nazwą Daj Przestrzeń. Spektakl wystawiany jest dzięki współpracy Studenckiej Fundacji Inicjatywy Twórczej i Studia Teatralnego Koło. Zdobył nagrodę aktorską za główną rolę żeńską oraz wyróżnienie za reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych (ROMATHEATROFESTIVAL) w Rzymie.

Przypadkowa znajomość samotnej czterdziestoletniej Mariny i żonatego Aleksieja zaskakuje szeregiem komicznych sytuacji, eksplozją namiętności i wzajemną fascynacją. Czy ich spotkanie rzeczywiście jest wynikiem splotu przypadkowych zdarzeń? Czy Ona, świadoma swojej życiowej drogi, potrafi ujarzmić mężczyznę i swoje szaleństwo?

To przezabawny spektakl komediowo - kabaretowy przygotowany pod szyldem Teatru Konsekwentnego przez Trzech Najlepszych:

Lekkomyślna siostra to napisana w 1907 roku sztuka mistrza polskiego naturalizmu teatralnego. Maria uciekła od męża i rocznego synka do Wiednia, gdzie związała się z bogatym arystokratą. Jej powrót do Warszawy wzbudza wśród krewnych sprzeciw i obawę o dobre imię rodziny.

Przypadkowa znajomość samotnej czterdziestoletniej Mariny i żonatego Aleksieja zaskakuje szeregiem komicznych sytuacji, eksplozją namiętności i wzajemną fascynacją.

Wielkie widowisko sceniczne z użyciem wszelkich dostępnych środków technicznych, 25 aktorów na scenie, wybuchowa mieszanka polityki, miłości i zemsty, elementy thrillera i melodramatu – taka będzie „Księżna d’Amalfi” współczesnego Szekspirowi Johna Webstera, którą na scenie warszawskiego Teatru Studio wyreżyseruje Jacek Głomb.

To przezabawny spektakl komediowo - kabaretowy przygotowany pod szyldem Teatru Konsekwentnego przez Trzech Najlepszych:

Przedstawienie Look 4 faces powstało jako efekt końcowy procesu projektu: In the middle of one continent , który został zrealizowany w ramach advancing performing arts project (apap VI) na zaproszenie Śląskiego Teatru Tańca.

We wtorek 28 września w Teatrze Polskim wystąpi Marie Chouinard z zespołem. To jedna z najsłynniejszych kanadyjskich artystek, która zrewolucjonizowała taniec współczesny. Po raz pierwszy w Polsce zaprezentuje dwa spektakle: 24 Preludia Chopinowskie oraz Święto Wiosny.

W sztuce „Zagraj to jeszcze raz, Sam”, Woody Allen w mistrzowski sposób połączył dwie najważniejsze cechy swojego talentu - uniwersalny, ponadczasowy humor inteligentnego obserwatora z liryzmem znerwicowanego wrażliwca z Nowego Jorku.

W skądinąd udane małżeństwo dwojga Warszawian, Lili i Wiktora wkrada się niewinne, małe kłamstewko. Ona zataja przed nim, że spędziła poranek z ich przyjacielem Filipem w restauracji w Bristolu, on wpada we wściekłość uważając, że ona ma romans z innym mężczyzną.

Ireneusz Iredyński (1939-1985) był lirykiem i buntownikiem, prowokatorem obnażającym ludzką niemoralność, jednym z najciekawszych powojennych dramatopisarzy.

„Pasożyty” to opowieść o młodych ludziach, którzy stali się ofiarami własnego wyobrażenia na temat dorosłości. Dwie pary dręczone poczuciem winy i straty, kalectwem i bezradnością, pragną wydostać się ze świata beznadziei.

Sztuka irlandzkiego pisarza Endy Walsha (znanego w Polsce z dramatów Disco Pigs, Farsa z Walworth i Uwięzieni) nagrodzona Fringe First Award i Herald Archangel Award na festiwalu w Edynburgu w 2008 roku.

Wielkie widowisko sceniczne z użyciem wszelkich dostępnych środków technicznych, 25 aktorów na scenie, wybuchowa mieszanka polityki, miłości i zemsty, elementy thrillera i melodramatu – taka będzie „Księżna d’Amalfi” współczesnego Szekspirowi Johna Webstera, którą na scenie warszawskiego Teatru Studio wyreżyseruje Jacek Głomb.

„Pasożyty” to opowieść o młodych ludziach, którzy stali się ofiarami własnego wyobrażenia na temat dorosłości. Dwie pary dręczone poczuciem winy i straty, kalectwem i bezradnością, pragną wydostać się ze świata beznadziei.

W skądinąd udane małżeństwo dwojga Warszawian, Lili i Wiktora wkrada się niewinne, małe kłamstewko. Ona zataja przed nim, że spędziła poranek z ich przyjacielem Filipem w restauracji w Bristolu, on wpada we wściekłość uważając, że ona ma romans z innym mężczyzną.

„Chciałyśmy pokazać, że czasem leży nam na żołądku coś, co niekoniecznie sami zjedliśmy. Coś spychane od pokoleń w podświadomość, o czym nie mamy pojęcia, co boli nas w środku i powoduje «niestrawność»”.

Starzejący się mistrz krawiecki i jego siostra, właściciele pracowni gorseciarskiej Cukier Stanik dywersyjnymi metodami podejmują walkę z konkurencję chińskich biustonoszy.

Kolejna premiera sztuki Michała Walczaka w Teatrze Narodowym to czarna komedia romantyczna. Eliza i Konrad przygotowują uroczystą kolację dla rodziców dziewczyny, podczas której zamierzają poinformować o swoich zaręczynach. Wcześniej niespodziewanie zjawia się dawny terapeuta i kochanek Elizy – Jarosław Past.

W normalnej, czterosobowej rodzinie, dochodzi do tragedii - syn zabija rodziców. Nie jest to jednak historia o nienawiści międzypokoleniowej, a raczej o miłości, której nie wystarczyło, o dorosłości, która nie była dość dojrzała, o pistolecie, który dwa razy wystrzelił.

Klasyczna sztuka Harolda Pintera, laureata Nagrody Nobla z 2005 roku, zaliczana do tak zwanych komedii zagrożenia (comedy of menace). Historia trzech mężczyzn - dwóch braci, Micka i Astona, oraz włóczęgi Daviesa - uwięzionych w klaustrofobicznej przestrzeni pokoju.

Przypadkowa znajomość samotnej czterdziestoletniej Mariny i żonatego Aleksieja zaskakuje szeregiem komicznych sytuacji, eksplozją namiętności i wzajemną fascynacją.

Ireneusz Iredyński (1939-1985) był lirykiem i buntownikiem, prowokatorem obnażającym ludzką niemoralność, jednym z najciekawszych powojennych dramatopisarzy.

Przypowieść o zbuntowanym młodym idealiście (Marcin Hycnar) oraz jego poskromicielu i następcy, pozornie nieszkodliwym wszechchamie (Grzegorz Małecki) - zawiera groźne ostrzeżenie.

Małomiasteczkowy gangster Pyton postanawia zerwać ze światem przestępczym. Chce się ożenić i ustabilizować przy pomocy legalnego komisu samochodowego na nielegalnie zdobytej ziemi. W dniu ślubu Pyton popada jednak w dziwny stan.

Kończy się lato. Jedni robią jesienne porządki, inni śpieszą się, żeby zdążyć na wielkie przyjęcie, jeszcze inni stwierdzają, że trzeba odwiedzić kogoś ot tak sobie. Pakują prezenty, marzenia, plecaki, torby z lekarstwami i ruszają.

Spośród rozmaitych propozycji teatralnych 7. edycji Festiwalu Warszawa Singera na szczególną uwagę zasługuje spektakl „She was never even here at all” znakomitego teatru Yiddishpiel z Izraela.

Trzy aktorki – piętnaście bohaterek. Na pozór różni je wszystko – wiek, zawód, wygląd. Ale czy na pewno? Co może łączyć: trzyletnią Mimi, mieszkankę Domu Seniora i pracownicę korporacji, walczącą o stanowisko sekretarki szefa?

Wymarły hotel na uboczu wiatr, deszcz i gość z walizką w ręku składają się na pełną absurdu historię przedstawioną w sztuce „Pokojówka” w reżyserii Sylwestra Biragi. Tytułowa pokojówka Milena, znudzona swoją pracą i otoczeniem, wykazuje natychmiastowe zaciekawienie nowoprzybyłym gościem Tadeuszem.

Komedia ”Goło i wesoło” autorstwa Stephena Sinclaire'a i Anthony McCartena zawojowała już cały świat, nie schodzi z afisza od prapremiery w Mercury Theatre w Auckland w Nowej Zelandii w 1987 r.

Laboratorium Dramatu zaprasza na letni festiwal po raz trzeci, tegoroczna edycja będzie jednak miała największy rozmach. Przegląd potrwa ponad miesiąc, a spektakle będą grane na dwóch scenach – w Laboratorium Dramatu i klubie Obiekt Znaleziony.

Komedia ”Goło i wesoło” autorstwa Stephena Sinclaire'a i Anthony McCartena zawojowała już cały świat, nie schodzi z afisza od prapremiery w Mercury Theatre w Auckland w Nowej Zelandii w 1987 r.

Jedna z zabawniejszych fars słynnego autorskiego teamu Johna Chapmana i Anthonyego Marriotta. Akcja szybka i dowcipna. Typowa komedia omyłek i nieporozumień.

Studenci warszawskiej Akademii Teatralnej biorący udział w projekcie AKADEMIKI potrzebują Waszej pomocy!

Zapraszamy na akcję artystyczną w reżyserii Pawła Passiniego , skupioną wokół zjawiska fali i jej wpływu na nasze życie codzienne. W programie m. in.: taniec z falą, symfonia na stare odbiorniki radiowe, liczne eksperymenty, spektakl teatralny. Dodatkową atrakcją będzie możliwość zobaczenia jednego z przyszłych eksponatów Centrum Nauki Kopernik Posolonego stołu .

Trzy aktorki – piętnaście bohaterek. Na pozór różni je wszystko – wiek, zawód, wygląd. Ale czy na pewno? Co może łączyć: trzyletnią Mimi, mieszkankę Domu Seniora i pracownicę korporacji, walczącą o stanowisko sekretarki szefa?

Uwaga! Niebezpieczeństwo! Śmiech i łzy, z przewagą śmiechu, albo i łez... to zależy dla kogo... Czterech mężczyzn, zdrowych, bez problemów i większych nałogów, o ustabilizowanej pozycji zawodowej i towarzyskiej, o ugruntowanych poglądach.

Radomska Orkiestra Kameralna zaprasza na Koncert Finałowy II Edycji Międzynarodowej Akademii Dyrygentów: 10 lipca 2010r. o godz. 18:00, Sala Koncertowa Urzędu Miejskiego. Wstęp wolny.

Państwo Griffin to zamożne małżeństwo w zaawansowanym średnim wieku, mieszkające w bogatej dzielnicy Londynu. On jest prezesem dużej firmy pracujacej na zlecenie państwa, ona przystojna, nieco znudzona, ale raczej dama. Dorobili się synka na Oxfordzie i wiejskiego domku pod Londynem.

Hania Śleszyńska rewelacyjnie wciela się w postać Kobiety Pierwotnej. Wydaje się, jakby rola była napisana specjalnie dla niej. Aktorka jest stuprocentowo wiarygodna, sprawia wrażenie, jakby opowiadała o swoich przeżyciach. Jest seksowna, frywolna, uwodzicielska.

Trzy aktorki – piętnaście bohaterek. Na pozór różni je wszystko – wiek, zawód, wygląd. Ale czy na pewno? Co może łączyć: trzyletnią Mimi, mieszkankę Domu Seniora i pracownicę korporacji, walczącą o stanowisko sekretarki szefa?

Lekkomyślna siostra to napisana w 1907 roku sztuka mistrza polskiego naturalizmu teatralnego. Maria uciekła od męża i rocznego synka do Wiednia, gdzie związała się z bogatym arystokratą. Jej powrót do Warszawy wzbudza wśród krewnych sprzeciw i obawę o dobre imię rodziny.

Państwo Griffin to zamożne małżeństwo w zaawansowanym średnim wieku, mieszkające w bogatej dzielnicy Londynu. On jest prezesem dużej firmy pracujacej na zlecenie państwa, ona przystojna, nieco znudzona, ale raczej dama. Dorobili się synka na Oxfordzie i wiejskiego domku pod Londynem.

Państwo Griffin to zamożne małżeństwo w zaawansowanym średnim wieku, mieszkające w bogatej dzielnicy Londynu. On jest prezesem dużej firmy pracujacej na zlecenie państwa, ona przystojna, nieco znudzona, ale raczej dama. Dorobili się synka na Oxfordzie i wiejskiego domku pod Londynem.

Hania Śleszyńska rewelacyjnie wciela się w postać Kobiety Pierwotnej. Wydaje się, jakby rola była napisana specjalnie dla niej. Aktorka jest stuprocentowo wiarygodna, sprawia wrażenie, jakby opowiadała o swoich przeżyciach. Jest seksowna, frywolna, uwodzicielska.

Ciemna piwnica. Puste sztalugi. Porozrzucane butelki. Niepokojący obraz. Pracownia artysty? Plasfodor, zblazowany bywalec kawiarni „Iluzjon”.

W sztuce „Zagraj to jeszcze raz, Sam”, Woody Allen w mistrzowski sposób połączył dwie najważniejsze cechy swojego talentu - uniwersalny, ponadczasowy humor inteligentnego obserwatora z liryzmem znerwicowanego wrażliwca z Nowego Jorku.

„Szelmostwa Skapena” Teatru Montownia to popis kunsztu gry aktorów. Liczne gagi bawią publiczność w finezyjny sposób, gwarantując niezapomnianą rozrywkę. „Szelmostwa Skapena”, których forma oparta jest na włoskiej komedii dell’arte, są znakomitym pretekstem do zabawy konwencją.

Powtórka z „Wesela" monodram wg Stanisława Wyspiańskiego w reżyserii Marka Chodaczyńskiego to czwarta premiera grupy. W rankingu miesięcznika „Teatr" została wy¬mieniona jako jedna z najciekawszych premier teatru alternatywnego w Polsce w roku 2000.

„Szelmostwa Skapena” Teatru Montownia to popis kunsztu gry aktorów. Liczne gagi bawią publiczność w finezyjny sposób, gwarantując niezapomnianą rozrywkę. „Szelmostwa Skapena”, których forma oparta jest na włoskiej komedii dell’arte, są znakomitym pretekstem do zabawy konwencją.

Rena, popularna gwiazda filmowa niespodziewanie traci głos. Żaden z lekarzy nie jest w stanie stwierdzić co powoduje taki stan rzeczy. W końcu pacjentka trafia do gabinetu znanego psychoterapeuty, dra Jana, który leczy za pomocą hipnozy.

Sześć splecionych ze sobą opowieści, dotyczących losów jednej rodziny, uwikłanej w gry wyobraźni głównego bohatera. Poszczególne historie balansują na granicy rzeczywistości i snu.

Zapraszamy w prodróż po zakamarkach umysłów zupełnie niespodziewanych bohaterów, którzy powstaną na oczach (i z udziałem) publiczności. Zaburzone osobowości to nowy, w całości improwizowany spektakl o ludziach dziwnych, jak tylko ludzie dziwni być potrafią.

W sztuce „Zagraj to jeszcze raz, Sam”, Woody Allen w mistrzowski sposób połączył dwie najważniejsze cechy swojego talentu - uniwersalny, ponadczasowy humor inteligentnego obserwatora z liryzmem znerwicowanego wrażliwca z Nowego Jorku.

Radomska Orkiestra Kameralna zaprasza na ostatni w tym sezonie, repertuarowy koncert „Haydn i Händel", który odbędzie się w sobotę 29 maja w Sali Koncertowej Urzędu Miejskiego o godz. 18.00.

Państwo Griffin to zamożne małżeństwo w zaawansowanym średnim wieku, mieszkające w bogatej dzielnicy Londynu. On jest prezesem dużej firmy pracujacej na zlecenie państwa, ona przystojna, nieco znudzona, ale raczej dama. Dorobili się synka na Oxfordzie i wiejskiego domku pod Londynem.

Hania Śleszyńska rewelacyjnie wciela się w postać Kobiety Pierwotnej. Wydaje się, jakby rola była napisana specjalnie dla niej. Aktorka jest stuprocentowo wiarygodna, sprawia wrażenie, jakby opowiadała o swoich przeżyciach. Jest seksowna, frywolna, uwodzicielska.

Zapraszamy 25 maja o godzinie 19.00 na sztukę „Oskar i pani Róża” Erica-Emmanuela Schmitta, przygotowaną przez Uczniów Akademii Aktywnej Edukacji Montessori w Konstancinie-Jeziornie.

Zapraszamy w prodróż po zakamarkach umysłów zupełnie niespodziewanych bohaterów, którzy powstaną na oczach (i z udziałem) publiczności. Zaburzone osobowości to nowy, w całości improwizowany spektakl o ludziach dziwnych, jak tylko ludzie dziwni być potrafią.

23 maja w ramach Chopiniady zapraszamy na koncert chopinowski! Imprezy zainspirowane obchodami Roku Chopinowskiego skierowane są do dzieci, młodzieży oraz dorosłych. To wkład warszawskiej dzielnicy Ursynów, a tym samym i miasta Warszawy w uczczenie wielkiego artysty.

Rena, popularna gwiazda filmowa niespodziewanie traci głos. Żaden z lekarzy nie jest w stanie stwierdzić co powoduje taki stan rzeczy. W końcu pacjentka trafia do gabinetu znanego psychoterapeuty, dra Jana, który leczy za pomocą hipnozy.

Rena, popularna gwiazda filmowa niespodziewanie traci głos. Żaden z lekarzy nie jest w stanie stwierdzić co powoduje taki stan rzeczy. W końcu pacjentka trafia do gabinetu znanego psychoterapeuty, dra Jana, który leczy za pomocą hipnozy.

Bohaterami „Urojeń” są młodzi mieszkańcy dużego miasta. On pracuje w banku (i nieźle zarabia), ona siedzi, a właściwie leży w domu, czyta kolorowe magazyny, ogląda telewizje i strasznie się nudzi.

Zapraszamy do udziału w cyklu imprez CHOPINIADA odbywających się w maju w Warszawie. Imprezy zainspirowane obchodami Roku Chopinowskiego skierowane są do dzieci, młodzieży oraz dorosłych. To wkład warszawskiej dzielnicy Ursynów, a tym samym i miasta Warszawy w uczczenie wielkiego artysty.

„Jest Pan przecież człowiekiem wykształconym, czy nie jest? To przecież takie proste. Wojenny popęd jest właściwy dla wszystkich jednostek aktywnych, konflikty gubiły całe narody, potrzeby przemocy nie możemy wykreślić jednym ruchem pióra. Nawet teraz nagromadzenie tych namiętności mogłoby spowodować niekontrolowany wybuch.

„Jest Pan przecież człowiekiem wykształconym, czy nie jest? To przecież takie proste. Wojenny popęd jest właściwy dla wszystkich jednostek aktywnych, konflikty gubiły całe narody, potrzeby przemocy nie możemy wykreślić jednym ruchem pióra. Nawet teraz nagromadzenie tych namiętności mogłoby spowodować niekontrolowany wybuch.

Obrock to „nowa” sztuka Stanisława Ignacego Witkiewicza, której scenariusz na zamówienie Teatru Studio napisała Ewa Ignaczak – założycielka i lider sopockiej off-owej grupy Teatr „Stajnia Pegaza”.

Teatr Pantomimy Mimo zaprasza do wzięcia udziału w spektaklu ulicznym „Komedianci”. Siedem barwnych postaci pojawi się 8 maja o godzinie 16 w Parku Moczydło.