Retrospektywa Nikity Michałkowa - dzień drugi

Cała twórczość urodzonego 65 lat temu Michałkowa, nazywanego „rosyjskim Spielbergiem” odznacza się na tle dokonań reżyserów kinematografii światowej niezwykłą spójnością myślową i artystyczną. W jednym z wywiadów reżyser mówił: „Nie robię filmów na zamówienie. Gdybym tak robił straciłbym szacunek do samego siebie. Może dlatego moje filmy są tak podobne. Mam poczucie, że przez cały czas robię jeden film ciągle o tym samym, ale za każdym razem inaczej”.

Już w swej zrealizowanej na studiach pod kierunkiem Michaiła Romma etiudzie "Dziewczynka i rzeczy" Michałkow zaprezentował rzadki talent opowiadania historii bez słów, wyłącznie za pomocą obrazów i przedmiotów.
Od tego czasu rosyjski reżyser nakręcił piętnaście filmów, z których każdy odznacza się szczególnym „michałkowowskim” piętnem. Na jego styl składają się urzekające krajobrazy ukazujące piękno rosyjskiej ziemi, głoszenie kilku prostych prawd życiowych, z potrzebą miłości na czele, odwoływanie się do tradycyjnych rosyjskich wartości i w ogóle gloryfikacja Rosji, szczególnie przedrewolucyjnej.

Jedną z głównych idei łączących filmy Michałkowa i zarazem samą zasadą harmonii w jego dziełach jest miłość, zarówno łącząca kobietę i mężczyznę, jak i miłość do ojczyzny czy Boga. „Chciałbym, aby wszystkie moje filmy opierały się na miłości, nawet jeśli nie ma w nich kobiety i mężczyzny, którzy się kochają. Bez miłości nie ma ani życia, ani sztuki” twierdzi Nikita Michałkow.

Przed każdym filmem będzie kilkuminutowa prelekcja, na wszystkie filmy wstęp wolny.

Miejsce: Kino Rosja, ul. Wysockiego 11

niedziela 30.05.2010 r.

g. 13.00

Anna od 6 do 18, 1993, 100 min.

 „Anna od 6 do 18” (1993) to wyjątkowy film w twórczości rosyjskiego reżysera. Jest to dokument, w którym Michałkow wyraźnie przedstawia swoje życiowe credo, ukazuje swój sposób patrzenia na świat. Rejestrując na taśmie filmowej dorastanie swej córki Anny Michałkow wiąże je nierozdzielnie z pytaniem o dojrzałość narodu rosyjskiego. Film, który powstawał w ukryciu rozwija się dwutorowo – rozmowy z córką przeplatane są zdjęciami dokonujących się w ZSSR wydarzeń. Reżyser rejestruje postępujący proces pozbawiania narodu rosyjskiego tożsamości

g. 15.00

Spaleni słońcem, 1994, 150 min.

Oskarowy film Michałkowa „Spaleni słońcem” (1994) jest przede wszystkim filmem o Rosji. Naczelny wątek historyczny filmu, czyli wielka czystka dokonana przez Stalina w 1936 r. wikła w sposób tragiczny głównych bohaterów filmu, których los urasta do ponadindywidualnych wymiarów. Michałkow snuje w swym filmie opowieść o nieubłaganych regułach rządzących epoką stalinowską, nikogo nie usprawiedliwia, daleki jest też od jednoznacznego wskazywania winnych

g. 18.00

Cyrulik syberyjski, 1998, 180 min.

 „Cyrulik syberyjski” (1998) to film, w którym Michałkow starając się znaleźć wartości, które mogłyby zjednoczyć naród rosyjski sięga do czasów carskich, oferując Rosjanom mit dobrego cara. Film spełnia funkcje kompensacyjne oferując Rosjanom wizję dawnego życia, które mogłoby być także dzisiaj dla nich jakimś punktem odniesienia. Michałkow idealizuje epokę przedrewolucyjną, która opierała się wedle niego na dwóch fundamentach: na prawosławiu i władzy cara. Komunizm zniszczył te tradycyjne wartości, po czym okazało się, iż sam nie zaoferował społeczeństwu nic trwałego i wartościowego. Mitologizacji osoby cara towarzyszy też w filmie mitologizacja dawnego narodu rosyjskiego