Cesaria - Odwołany

Cesaria Evora to postać kultowa, osoba tajemnicza, porywająca, bosonoga gwiazda. Pieśniarka afrykańskiego folku, nazywana „królową morny”. Artystka czerpiąca inspiracje ze źródeł portugalskich, karaibskich, brazylijskich oraz kubańskich. Kochana przez miłośników muzyki popularnej, przez białych i czarnych.

Cesaria Evora to dziecko oceanu. Urodziła się w pięknym portowym miasteczku Mindelo na Wyspach Zielonego Przylądku. Pochodzi ze środowiska takiego samego jak Edith Piaf albo Billie Holiday. Prawie nie mówi o sobie. „Muzykę mam w sercu od dziecka i śpiewam, odkąd pamiętam. Morna mną zawładnęła i o czym tu więcej mówić”

Życie małej Kreolki toczy się na ulicy, wśród znajomych muzyków, w pubach portowej dzielnicy Mindelo. Śpiewa. Śpiewa na przekór losu, śpiewa mimo utraty ojca, śpiewa bosa i biedna. Jej pieśni opowiadają o miłości, o tęsknocie za tymi, których bieda zmusiła do emigracji, o morzu łaskawym, bo pozwalającym przeżyć i okrutnym, bo zabiera najbliższych, o rozstaniach, o swojej ziemi matce, biednej, wyschniętej i spalonej słońcem. Śpiewa za parę groszy, za drinka, za kolacje. Śpiewa biednym i bogatym, białym i czarnym, turystom i marynarzom. Śpiewa dla przyjaciół i dla siebie. Śpiewa morny i coladery, pełne bólu, tęsknoty, trudów codziennego życia i walki o przetrwanie.

Pełna rozczarowań, zmęczona licznymi niepowodzeniami, brakiem artystycznego spełnienia zamilkła. Zamilkła na całe dziesięć lat. Świat straciłby wielki talent, niesamowity głos, niezwykłą pieśniarkę, gdyby w jej życiu nie pojawił się młody Kabowerdeńczyk Jose da Silva, mieszkający we Francji. To on dostrzegł w Cesarii gwiazdę i stała się ona niespodzianką nie tylko dla całego świata, a i dla siebie samej.

Jose da Silva zaprasza ją do Paryża, gdzie artystka wydaje swoje pierwsze albumy. „La Diva aux pies nus” i „Distino di Belita” to symbole ciężkiej walki o zaistnienie. I stało się. Trzeci album z tytułową piosenką Miss Perfumando to tysiące sprzedanych egzemplarzy i pierwsza złota płyta. Evora porusza i podbija świat, zostaje uznana za muzyczne odkrycie lat dziewięćdziesiątych, rodzi się „Bosonoga Diva”.

Dziesięć albumów, dziesiątki złotych i platynowych płyt, miliony sprzedanych egzemplarzy, nominacje do Gremmy w kategorii World Music i samo Grammy w 2004 roku za płytę „Voz d’Amor” (Głos miłości), liczne nagrody w tym Francuska Legia Honorowa (2007). Wypełnione po brzegi najlepsze sale koncertowe od Montrealu po Cape Town.

Prywatnie niezwykle przywiązana do Cabo Verde i Mindelo, w którym niezmiennie mieszka. Niegdyś głodna i biedna, lekceważona i poniżana, dziś bogata, sławna i uwielbiana samochodem przejeżdża ulice, po których- bosonogiej- nie wolno było chodzić. Wciąż śpiewa boso- na pamiątkę. I choć mówią o niej „Królowa morny” czy „Cesarzowa Wysp Zielonego Przylądku” ona sama mówi o sobie: „ jestem po prostu Cesaria”.

Sala Kongresowa