"Doktoraty dla Mazowsza"

Jak wyjaśnia, jego praca polega na modyfikacji nanocząstek złota za pomocą organicznych ligandów ciekłokrystalicznych. Nanocząstki złota to bardzo małe kulki złożone z kilkudziesięciu, czasem kilkuset atomów złota o rozmiarach prawie 100 tys. razy mniejszych niż średnica ludzkiego włosa. Pojawiają się teorie naukowe, według których odpowiednio zmodyfikowane nanocząstki metali posłużą w przyszłości do otrzymywania metamateriałów.

"Moje prace dotyczą otrzymywania regularnych struktur metalicznych w macierzy ciekłych kryształów, które zresztą sam też syntetyzuje. W takich układach periodyczność zmian struktury jest bardziej zbliżona do długości fal z zakresu światła widzialnego niż ta w dotychczas otrzymanych metamateriałach. Ciekłe kryształy są ponadto specyficznym medium, dzięki któremu jesteśmy zdolni sterować strukturą nanomateriału i uzyskiwać pożądane przez nas uporządkowanie" - mówi Wójcik.

Teoria stanowiąca podsumowanie jego doktoratu, została wspólnie opisana dzięki prof. Józefowi Mieczkowskiemu i prof. Ewie Góreckiej, pod kierownictwem których prowadzone są badania. Projekt został uznany za szczególnie wartościowy dla rozwoju regionu.

"Stypendium +Doktoraty dla Mazowsza+, którego laureatem zostałem w zeszłym roku, a także +Nowoczesny Uniwersytet+ z roku 2009, pozwoliły mi przede wszystkim bardziej skupić się na swojej pracy naukowej. Dzięki temu, oprócz głównego tematu doktoratu, mogę zajmować się także projektami, które bezpośrednio nie są z nim związane, czy uczestniczyć w konferencjach naukowych i działać na rzecz środowiska" - ocenia nagrodzony.

Michał Wójcik współorganizował między innymi Zjazd Wiosenny Sekcji Studenckiej Polskiego Towarzystwa Chemicznego w 2010 roku. Pracuje nad nanomateriałami hybrydowymi wykorzystywanymi w częściach składowych urządzeń analitycznych. Jego badania wpisują się w trend ciągłego dążenia do miniaturyzacji w tej dziedzinie. Wraz ze swoim współpracownikiem z laboratorium - Wiktorem Lewandowskim osiągnęli zaawansowany etap prac nad nowymi materiałami do powłok organicznych, modyfikowanych anty-bakteryjnymi i przeciwgrzybicznymi nanocząstkami metali.

Jego zdaniem, warto finansować takie badania, ponieważ nanotechnologie są jedną z najprężniej rozwijających się dziedzin nauki, czego dowodem są wysokie współczynniki IF czasopism, w których publikują uczeni.

"Nauka i technika stoją aktualnie u progu rewolucji nanotechnologicznej, a jeśli razem z całym światem nie przekroczymy tego progu to nasza gospodarka pozostanie znowu w tyle. Opracowując nowe materiały, rozwijamy także techniki analityczne potrzebne do ich badań oraz wzmacniamy potencjał naukowy polskiej gospodarki przez inwestowanie w ludzi" - uważa.

Wójcik przekonuje, że nie wszyscy, którzy kończą teraz doktoraty, pozostaną na Uniwersytecie Warszawskim. Ci, którzy będą kontynuować karierę zawodową w różnych dziedzinach gospodarki, będą mogli wykorzystywać swoją wiedzę w opracowywaniu nowych technologii i wdrażaniu innowacji w firmach, dlatego programy stypendialne pośrednio wzbogacają potencjał gospodarczy.

"W chemii materiałowej, która zbliżona jest tematyką do badań podstawowych, dość trudno jest nawiązać współpracę z podmiotami gospodarczymi, choć nie jest to niemożliwe. Już od kilku lat współpracuję z firmami chemicznymi w zakresie doradztwa ds. surowców chemicznych i wdrażania nowych produktów.

To pozwala mieć nadzieję, że w niedługiej przyszłości uda nam się nawiązać bardziej ścisłą współpracę dotycząca aktualnie otrzymywanych substancji. Szczególne nadzieje wiążemy z zastosowaniem naszych najnowszych pomysłów w nowoczesnych powłokach, np. w produktach stosowanych w budownictwie, chłodnictwie itp." - wylicza laureat konkursu.

Projekt "Doktoraty dla Mazowsza" jest realizowany przez Centrum Otwartej i Multimedialnej Edukacji UW i współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Więcej na ten temat w serwisie Nauka w Polsce tutaj.

Źródło: PAP - Nauka w Polsce