Suzanne Vega w Warszawie

Uznawana za jedną z najwybitniejszych autorek piosenek swojego pokolenia, Suzanne Vega stała się wiodącą postacią odrodzenia muzyki folkowej we wczesnych latach 80-tych, kiedy towarzysząc na gitarze akustycznej, śpiewała to, co zostało nazwane współczesnym folkiem lub neo-folkiem. Od czasu wydania swojego debiutanckiego albumu, zatytułowanego po prostu ‘Suzanne Vega’, koncertowała w wielu znanych na całym świecie salach. W spektaklach pozbawionych zewnętrznego dramatyzmu, które mimo to przekazują głębokie emocje, Vega śpiewa charakterystycznym, czystym, pozbawionym wibracji głosem, który został opisany jako "chłodny, suchy niczym papier ścierny - niemal szept" i jako "melancholijny, ale rozbrajająco potężny".

Określana mianem mistrza gawędziarstwa, który "obserwował świat klinicznie poetyckim okiem". Piosenki Suzanne zawsze skupiały się na życiu miasta, zwykłych ludziach i rzeczywistych problemach otaczającego świata. Jej teksty cechuje lapidarność i skromność, ale też i uliczność, wprost zapraszają do wielorakich interpretacji. Krótko mówiąc, twórczość Suzanne Vega jest natychmiast rozpoznawalna od pierwszych usłyszanych dźwięków.

Jej album Solitude Standing, współprodukowany przez Steve'a Addabbo i Lenny Kaye, podniósł ją do statusu gwiazdy. Album trafił na 2 miejsce w Wielkiej Brytanii i 11 w Stanach, był nominowany do trzech nagród Grammy, w tym ‘Record of the Year’ i pokrył się platyną. "Luka" to piosenka, która weszła w kulturowy język; na pewno jedyna hitowa piosenka, jaką kiedykolwiek napisano z perspektywy maltretowanego chłopca. ‘’Tom’s Diner’, piosenka otwierająca "Solitude Standing" była dziwnym kawałkiem a cappella o nijakiej restauracji w pobliżu Columbia University. Bez zgody Suzanne, piosenka została zremiksowana przez elektroniczny duet taneczny "DNA" i rozpowszechniana jako "Oh Susanne". Nagle jej głos w tej niejasnej melodii pojawił się w najbardziej nieprawdopodobnej scenerii: w klubie. Suzanne zezwoliła na oficjalne wydanie remiksu "Tom's Diner" pod oryginalnym tytułem, który osiągnął 5 miejsce na liście przebojów Billboard i pokrył się złotem. W 1991 roku kompilacja, Tom's Album, zgromadziła remiks i inne wcześniej odrzucone wersje tej piosenki. W międzyczasie Karlheinz Brandenburg, niemiecki programista komputerowy, pracował nad rozwojem technologii znanej jako MP3. Odkrył, że głos Vegi był idealnym szablonem do testowania czystości kompresji audio, którą zamierzał doskonalić. W ten sposób Suzanne zyskała przydomek "The Mother of the MP3".