7 września w Mazowieckim Centrum Sztuki Współczesnej „Elektrownia” w Radomiu zostanie udostępniona wystawa Czesława Radzkiego „Malarstwo”. Finisaż wystawy oraz spotkanie z autorem odbędą się 5 października o godzinie 18.00.
Spotkanie z aktualną twórczością Czesława Radzkiego to
wędrówka przez krainę świetlistych, silnie brzmiących, w wyrafinowany sposób
zestawionych ze sobą barw, to wędrówka przez niemal abstrakcyjne światy
tajemniczych symboli, syntetycznych znaków, prostych form, przy pierwszym
kontakcie zdradzających nam jednak zaledwie fragment intencji ich skromnego i
wrażliwego autora. Metafora i surrealizująca z lekka narracja jego obrazów,
pogłębione zaskakującymi i uzupełniającymi całość tytułami, prowadzą nas
poprzez kolejne kompozycje drogą, na której Radzki zdaje się opowiadać o
doświadczaniu otaczającej go rzeczywistości i refleksjach z tym związanych.
Redukując formę, innymi razy sięgając do multiplikacji i ornamentyzacji na
pozór tylko banalnych motywów, które podporządkowuje czasem przewrotnej
dekoracyjności, artysta buduje opowieść stanowiącą punkt wyjścia dla licznych
analiz i interpretacji.
O swoim malarstwie autor opowiada następującymi słowami: ”Tworzenie jest dla
mnie za każdym razem nowym doświadczeniem. W malarstwie próbuję wyrazić
emocjonalne przeżycia istotne w zmaganiu z problemami współczesnej egzystencji.
Staram się je wyrazić za pomocą wieloznacznych symboli. W przestrzeni
malarskiej interesuje mnie światło, kolor i forma. Duże znaczenie przywiązuję
do znaku malarskiego, niejednoznacznej metafory. Stąd też w moich pracach pojawia
się często motyw żółwi, ptaków, motyli, ważki, czy też w cyklu „Muchozole” –
owadów. Malarstwo jest dla mnie podróżą do wnętrza, to jak malarska przypowieść
zen o poszukiwaniu czegoś, czym naprawdę się jest, lecz co nie jest do końca
uświadomione. Podstawowym środkiem ekspresji jest dla mnie język abstrakcyjnych
znaków syntetycznych komunikujących o przeżyciach, pragnieniach i tęsknotach.
Ludzkie emocje są uniwersalne”.
Czesław Radzki urodzony
w 1948 roku w Lublinie. Studiował na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii
Sztuk Pięknych. Dyplom uzyskał w pracowni prof. Stefana Gierowskiego.
Stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki (1978).
Od 1978 roku pracuje na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie profesor tejże uczelni,
kieruje pracownią rysunku. Tworzy w zakresie malarstwa i rysunku.
Autor wielu wystaw indywidualnych m.in. w warszawskiej Galerii Zapiecek,
Galerii Studio, Galerii Prezydenta Warszawy, Oficynie Malarskiej, Galerii
DAP/Okręgowego Warszawskiego Związku Polskich Artystów Plastyków oraz w Muzeum
w Łowiczu.
Uczestnik kilkudziesięciu wystaw ogólnopolskich oraz prezentacji sztuki
polskiej za granicą, m.in. „Młoda Sztuka Polska” w Budapeszcie (1985),
„Malarstwo czy obraz” w Heidelbergu (2009), wystawa malarstwa „Warszawa-Praha”
w Parlamencie Republiki Czeskiej – Izba Poselska, Praha (2010), „Warschauer
Kunstkraftwerke”, Berlin (2011), „Aktualny obraz” w Sankt Petersburgu (2010),
„Inspirowane Miłoszem”, Wilno (2011).