25 września 2010 (sobota)
Mała Retrospektywa
W „Farbiarni na Pięknej” pokazujemy w formie „Małej Retrospektywy” wybrane prace z kilku ostatnich cykli obrazów Sławomira Tomana. Chociaż poszczególne okresy w twórczości artysty różnią się tematyką, jaką artysta podejmuje w swoich pracach, pewne wyróżniki jego twórczości pozostają niezmienne przez lata.
„Obrazy Sławomira Tomana to wyrafinowana mieszanka tradycji, współczesności i języka globalnej kultury. Od ponad 10 lat, parafrazując motyw martwej natury, artysta portretuje otaczającą go materię, przywołując pierwotną, wartość sztuki - mimetyzm. Vermerowskie atlasy, perły i koronki znalazły swoje współczesne odpowiedniki, a powierzchnia plastiku, lakierowanego metalu, szkła, czy filcu jest w obrazach Tomana nie mniej iluzoryczna niż u siedemnastowiecznych twórców trompe l'oeil. Toman jest też malarzem o konceptualnym sposobie myślenia, dla którego najważniejsze są: realizacja idei i sam proces tworzenia. Ten swoisty paradoks, polegający na zderzeniu wizerunku malarza doskonałych technicznie obrazów (wartość sama w sobie zachodniej sztuki) z artystą skoncentrowanym na ideowym procesie tworzenia, jest jedną, z najważniejszych cech twórczości Tomana. Wartością nadrzędną jego sztuki, równie niezmienną, od lat, jest malarstwo. Ostateczny wybór tego medium dokonał się podczas studiów we Francji, w której - jak mówił Toman - nikt juz nie potrafi malować, więc on uczynił z malarstwa swój jedyny i doskonalmy technicznie środek artystycznego wyrazu.
Na pierwszy rzut oka, przyjmując hiperrealistyczną konwencję, Toman uległ globalnemu zauroczeniu i (….) stał sic piewcą konsumpcyjnej estetyki, ponowoczesnym malarzem, który z warsztatowej biegłości uczynił sens swojej sztuki. Ale to tylko pozór, gdy malarz nie uprawia hagiografii kultury masowej, lecz w istocie rzeczy ją dekonstruuje, obraz po obrazie demaskując jej wtórność i pojęciową, kiczowatość. (…)Toman woli używać płótna jak lustra, którym niczym mityczni bohaterowie walczy z potworami ”popularnej” rzeczywistości. Portretując doskonale w swej materii przedmioty, odbija ich znaczenia i pozbawia sztucznej głębi. Malarz drobiazgowo rejestruje klęskę pierwotnych znaczeń i portretuje to, co po nich pozostaje - oczywisty świat przedmiotów, błyskotliwy w formie i pusty w treści. To zapis stanu epoki ponowoczesnej, w której sztuka rozpuszcza sic w pop-kulturze, a ta niweluje wszelkie sensy i znaczenia.”
[Przemysław Jędrowski].
Sławomir Toman
Urodzony 6 listopada 1966 r. Ukończył ASP w Krakowie (dyplom 1993 r) oraz Ecole de Beaux-Arts w Rennes, Francja (dyplom z wyróżnieniem 1997r). Stypendysta Ministra Spraw Zagranicznych Francji w 1995 r. oraz Ministra Kultury RP na rok 2002. Zorganizował dziewięć wystaw indywidualnych, m.in.: Galeria Grodzka BWA, Lublin (2001); Galeria Pryzmat, Kraków (2001); Galeria Mała BWA, Rzeszów (2000); Galeria Sztuki Współczesnej BWA. Sandomierz (2000); Espace CROUS, Rennes, Francja (1996). Uczestniczył w 37 wystawach zbiorowych, m.in.: Figuranci, malarstwo z kolekcji Arteonu, Centrum Sztuki Współczesnej Inner Spaces, Poznań (2002). Bielska Jesień, Galeria BWA, Bielsko-Biała (2001, nagroda Arteonu); Najgroźniejsze Pędzle, Muzeum Narodowe w Warszawie, o/Królikarnia; Artyści Polski Południowo-Wschodniej, BWA, Rzeszów (1999); W Tym Szczególnym Momencie, Centrum Sztuki ); Krajobraz końca wieku, Galeria BWA, Bielsko-Biała (1997); Diplome'97, Galerie du Cloitre, Rennes, Francja (1997); Wystawa Młodych Artystów Polskich, Galeria Appendix Warszawa (1991); Od 1997r pracuje w UMCS w Lublinie na stanowisku asystenta w Zakładzie Malarstwa I. Należy do Związku Polskich Artystów Plastyków, członek Rady Artystycznej Galerii BWA w Sandomierzu.
Farbiarnia na Pięknej to galeria sztuki współczesnej, której misją jest tworzenie otwartej przestrzeni dialogu artystów z odbiorcami. Galeria każdym swoim projektem udowadnia, że sztuka żyje i powstaje niezależnie od miejsc, krajów i granic.
Wśród artystów na stałe współpracujących z Farbiarnią są twórcy z prężnych ośrodków artystycznych w kraju. Jednocześnie ambicją galerii jest przedstawianie warszawskiej publiczności sztuki utalentowanych twórców, którzy jeszcze nie znaleźli w stolicy swojego miejsca.
Szczególną wagę galeria przywiązuje do różnorodności stylów, tematów i technik. Jedynym wspólnym elementem, który łączy dzieła i artystów związanych z galerią jest ich najwyższy poziom artystyczny.
Galeria wychodzi z wystawami poza swoją główną siedzibę. Wystawia zarówno w innych przestrzeniach miasta, jak i w partnerskich galeriach za granicą. Projekty transnarodowe, przygotowywane i realizowane przez Farbiarnię oraz współpracujące galerie niemieckie i włoskie owocują nowym wymiarem dialogu artystycznego.
Zrealizowane projekty
Galeria przy współpracy z galeriami w Niemczech zorganizowała dotychczas dwie edycje Warsztatów Artystów Plastyków „Abstrakcja – Figuracja” (2008, 2009). Cyklicznie pokazuje prace artystów, organizując wystawy w swojej siedzibie, jak i w innych przestrzeniach m.in.: Porto Praga i biurowcu ITI. Zorganizowaliśmy także szereg ekspozycji polskich artystów w Niemczech m.in.: malarstwa Grzegorza L. Piotrowskiego „Dzień i noc”, malarstwa Joanny Wowrzeczki „Codzienność”, jak również szereg wystaw zbiorowych w Domu Krakowskim w Norymberdze oraz w Konsulacie Polskim w Monachium.
W 2010 r. w planach galerii znalazły się projekty:
- cykliczne wystawy w Porto Praga (co dwa miesiące).
- wystawy w siedzibie ITI
- szereg wystaw w siedzibie Farbiarni (m.in), Agata Rościecha (październik); Joanna Wowrzeczka (październik/listopad) Marianna Stuhr (listopad/grudzień)
- Galeria Farbiarnia na Pięknej prezentuje prace malarzy: Artura (Artóra) Trojanowskiego, Daniela Perełkiewicza, Jakuba Ciężkiego, Joanny Wowrzeczki, Grzegorza L. Piotrowskiego, Oli Cieślak, Aleksandry Gieragi, Agaty Rościechy, Beaty Ewy Białeckiej, Daniela Krysty, Małgorzaty Kosiec, Pawła Kałużyńskiego; grafików: Tomasza Barczyka, Joanny Trzcińskiej, Marianny Stuhr, Katarzyny Kijek, Magdy Janus, fotografów: Sławoja Dubiela, Łukasza Sokoła oraz rzeźbiarza Mateusza Sikory.
ostatnia zmiana: 2010-08-20