Rudyarda Kiplinga kojarzy się głównie z propagandą imprializmu brytyjskiego na przełomie XIX i XX wieku. Tymczasem jego ideologia imperialnego „brzemienia białego człowieka” jest bardziej subtelna i złożona niż wyglądało to w odbiorze brytyjskiej propagandy imperialnej.
Z jednej strony Kipling był oczywiście gorącym orędownikiem brytyjskiego imperializmu (zwłaszcza w Indiach) i wartości cywilizacyjnych, które niósł on narodom podbijanym. Z drugiej jednak strony twórczość jego nie była prostą tubą imperializmu brytyjskiego: nakłaniał angielskich kolonizatorów do postawy skromności i służby ludom kolonizowanym.
Gdy spoglądamy na twórczość Rudyarda Kiplinga po 100 latach od otrzymania przezeń Literackiej Nagrody Nobla to stwierdzamy, iż oprócz jego utworów imperialnych żywą aktualność zachowały jego utwory dla dzieci. Przede wszystkim Księgi dżungli, które obok przesłania imperialnego, są wzruszającą i ponadczasową liryczną medytacją chłopca o jego zwierzęcych rodzicach, jego zwierzęcej i ludzkiej tożsamości oraz pełnym przygód życiu w dżunglii i w świecie ludzi.
Tytuł: Nagrody Nobla po 100 latach. Rudyard Kipling - Wizja Imperium, "Księgi Dżunglii"
Prelegent: prof. Wiesław Krajka
Czas i miejsce: środa, 14 listopada 2007r., Sala Lustrzana Pałacu Staszica, ul. Nowy Świat 72, Warszawa o godz 17.30