Frank Morey and His Band

Być może dlatego w jego muzyce czuje się tak silne piętno amerykańskiej kultury alternatywnej – stąd określa się jego styl mianem alternative blues. Miłośnicy zadymionych knajp pełnych jazzu i wolności znajdą tę atmosferę w twórczości Franka Moreya. Jego muzyka oprócz surowości powojennego bluesa, pełna jest folkowej buntowniczości wczesnego Boba Dylana, czasem liryzmu Leonarda Cohena. Jego maniera wokalna najbardziej przypomina niepowtarzalny szorstki a ciepły śpiew Toma Waitsa. Frank Morey w sobie tylko znany sposób potrafi tworzyć muzykę zarówno rozbrajająco wzruszającą, jak i pełną amerykańskiego rock’n’rollowego luzu i humoru. Jego songi wypełniają bohaterzy znani z opowieści Waitsa, Bukowskiego, Kerouca – outsiderzy, zagubieni kochankowie, ludzie złamani, szukający własnej drogi.

Warszawski występ będzie częścią pierwszej ogólnopolskiej trasy. W Polsce Morey wystąpi ze swym stałym zespołem. Oprócz lidera, który śpiewa, gra na gitarze i harmonijce ustnej, usłyszymy kontrabasistę Andrew Bergmanna i niezwykłego perkusistę. Scott Pittman bowiem wykorzystuje archaiczny zestaw perkusyjny, który perfekcyjnie pasuje do zakręconych kompozycji Moreya.

Jeśli lubicie amerykańską alternatywę, a nie znacie Franka Moreya, to może być to jedyna okazja, by go zobaczyć.

Koncert gwiazdy wieczoru poprzedzą występy wykonawców, których można określić jako młoda krew polskiego bluesa.

Chicago Blues Revue to stołeczny duet, który tworzą Antek Kurek – harmonijka – i Witek Bielski – wokal i pianino. Panowie pomimo młodego wieku, są już dobrze znani miłośnikom bluesa, zwłaszcza w Warszawie, gdzie często koncertują w klubie Tygmont.

Karolina Cygonek & ToMi Blues Kapela jest zespołem, który dał się poznać polskiej publiczności z jak najlepszej strony na największych polskich festiwalach m.in. Rawa Blues Festiwal, Jimiway i Olsztyńskie Noce Bluesowe. Siłą napędową zespołu jest wokalistka, która swym silnym wyrazistym głosem zasłużyła na miano jednej z najbardziej utalentowanych śpiewaczek bluesowych w naszym kraju. Liderem zespołu jest gitarzysta Tomasz Miturski, a niezwykłości składu dodaje grający na mandolinie Artur Hołuszko. 

Cykl koncertów Warsaw Blues Night został zainicjowany w 2003 roku przez członków Polskiego Stowarzyszenia Bluesowego. Od samego początku założeniem imprezy jest promocja muzyki bluesowej poprzez prezentację najlepszych i najciekawszych artystów polskiej sceny, a także gwiazd światowego bluesa odwiedzających Polskę. Prezentując różnorodność stylów w muzyce bluesowej, koncerty pełnią rolę edukacyjną, W zamierzeniu organizatorów mają także integrować stołeczne środowisko bluesowe.

W czteroletniej historii na 30 edycjach Warsaw Blues Night zaprezentowało się około 50 wykonawców, w tym czołówka polskiego bluesa, m.in.: JJ Band, Blues Flowers, Gang Olsena, Jan ‘Kyks’ Skrzek i Śląska Grupa Bluesowa, Szulerzy, Bluesmobile, a także światowe gwiazdy bluesa: The Holmes Brothers, Michael Hill, Walter Trout, Phil Guy, Studebaker John.

Impreza ma charakter klubowy. Gościła w kilku warszawskich klubach, m.in. prawie 2 lata w Traffic Clubie. Obecnie koncerty odbywają się w klubie Proxima.

Koncerty Warsaw Blues Night gromadzą przeciętnie 200–300 osób, a w przypadku występów wykonawców zagranicznych 300–500. Są wśród nich nie tylko miłośnicy muzyki bluesowej, lecz także fani jazzu i rocka z całej Polski. Publiczność jest zróżnicowana zarówno pod względem wieku, jak i statusu życiowego. W dużym uogólnieniu można wyodrębnić 2 główne grupy odbiorców:

 – osoby o ustabilizowanej pozycji z wyższym wykształceniem w wieku 30–55 lat,

 – środowisko studenckie poszukujące dobrej, ambitnej muzyki.

Warsaw Blues Night cieszy się uznaniem i renomą w polskim środowisku bluesowym. Wielokrotnie relacje z koncertów gościły na łamach elitarnego magazynu Twój Blues, są gorąco komentowane na forach internetowych. Występ Jana „Kyksa” Skrzeka i Śląskiej Grupy Bluesowej ukazał się na DVD jako oficjalne wydawnictwo zespołu. Na imprezy w ramach cyklu przyjeżdżają bluesfani z całego kraju. Wśród częstych gości można spotkać również obcokrajowców.