Ekspresja

Naprzemiennie z wydarzeniem Impresja prezentujemy różne przejawy sztuki w mysl zasady transartu, konstruktywnego sprzęgania różnych dziedzin sztuki: filmy nieme będa okraszane muzyka współczesna lub odtwarzana współczesnie, opatrzymy je komentarzem i dyskusja, połaczymy również z wernisażami i koncertami. Pozwolimy zarówno artyscie i widzowi na twórcza interpretację i dyskusję, nie podamy na talerzu gotowych rozwiazań.

Chcielibysmy też zwrócić uwagę na pewien stały element imprezy, propagujacy ideę bookcrossingu, czyli wymiany (lub uwalniania) przeczytanych ksiażek. Zapraszamy do przynoszenia tytułów wartosciowych, które chcielibyscie polecić. W trakcie trwania imprezy będzie można również przejrzeć ksiażki zaproponowane przez innych i wybrać cos dla siebie (więcej o założeniach na stronie www.bookcrossing.pl)

Warto jeszcze powiedzieć, że tworzone przez nas wydarzenia nie sa tylko prezentacja tego, co mamy do powiedzenia. Przygotowujemy imprezy takie, jakie sami chcielibysmy zobaczyć. Naszym głównym celem jest interakcja z publicznoscia, stworzenie swego rodzaju przestrzeni twórczej i tę przestrzeń, miejmy nadzieję, nasi goscie indywidualnie odnajda dla siebie.

Interaktywna Nieformalna Grupa Artystyczna Ingai

FILM NIEMY Z MUZYKĽ NA ŻYWO

CZAROWNICE" (Häxan") 1922: scen. i reż. Benjamin Christensen, zdj. Johan Ankestjerne, wyst. Maren Pedersen, Astrid Holm, Benjamin Christensen, premiera 18 IX 1922; czas trwania: 105 min.

PRZEMOC, PERWERSJA I PSYCHOZA

Szwecję w latach 1916-1923 filmowcy nazywali artystyczna ziemię obiecana" (okreslenie C. T. Dreyera). Realizowano tam kino wysokobudżetowe, nowatorskie i ambitne. Szwedzka szkołę filmowa tworzyli przede wszystkim Victor Sjörström (autor Furmana smierci", znany pózniej z niezapomnianej roli prof. Borga z Tam, gdzie rosna poziomki" Ingmara Bergmana) oraz Mauritz Stiller (autor Skarbu rodu Arne", odkrywca talentu Grety Garbo). Bezposrednimi spadkobiercami tej tradycji stali się Ingmar Bergman i jego operator Sven Nykvist.

Do szkoły szwedzkiej należy także zaliczyć aktora i reżysera, Benjamina Christensena (1879-1959). To typowy autor jednego filmu", znany dzis już tylko historykom kina oraz nieuleczalnym maniakom kina grozy. Trzeba jednak przyznać, że jego Czarownice" powstałe w latach 1919-1921 zasługuja na największa uwagę.

To paradokument majacy na celu podsumowanie dotychczasowej wiedzy na temat okultyzmu i praktyk czarnoksięskich. Formuła filmu niemego nie przeszkodziła w przeprowadzeniu pierwszego w dziejach wywiadu przed kamera. Jednoczesnie nie można oprzeć się wrażeniu, że twórcy dali się poniesć swoim fascynacjom. Sceny, które maja być krytycznymi rekonstrukcjami zdarzeń z przeszłosci nabieraja niepokojaco realistycznego wymiaru. Film wypełniaja przemoc, perwersja i psychoza. Jedna z aktorek, za jej zgoda, poddano autentycznej torturze... Wrażenia te zostały wzmocnione znakomitymi trikami technicznymi oraz mistrzowska charakteryzacja. Po raz pierwszy w dziejach kina na tak szeroka skale zastosowano zdjęcia nocne.

W obliczu tego nie powinno dziwić, że Czarownice" zamiast zwalczać zabobon" wywołały w Szwecji i na swiecie kolejna falę zainteresowania okultyzmem. Film Christensena zafascynował amerykańskich beatników (swoim komentarzem opatrzył go William S. Borroughs), a twórcy popularnego horroru Blair Witch Project" powoływali się własnie na niego, jako na swoje główne zródło inspiracji. (woy)

ZESPÓŁ MILD (Mnemonic Induction of Lucid Dreams)

MILD (pierwsza nazwa: Alter Ego) to jazz, rock i awangarda w jednym, niepowtarzalnym opakowaniu. To fusion XXI wieku. Warszawska formacja, inspirowana tym, co najlepsze i niebanalne w tradycji muzycznej minionego stulecia, dorobiła się własnego, zaskakujacego stylu. Potrafia zahipnotyzować, porwać żywiołowymi kaskadami ostrych dzwięków, by zaraz ukoić słuchacza cichym i lirycznym fortepianem. Podczas występów utwory zespołu nieustannie zmieniaja się, brzmiac inaczej każdego wieczora. Koncerty MILD to niepowtarzalna projekcja dzwięku, jaka nigdy nie ma miejsca ponownie.

WERNISAŻ FOTOGRAFII "LE PARKOUR" - GRUPA "REST.ART"

Grupę rest.art (www.rest.art.pl) tworza Lucjan Morawski (ur.1985, www.foto.wakodomy.pl) student filozofii na Uniwersytecie Warszawskim i Piotr Grzegorzewski (ur.1977, www.p77zone.com) plastyk, zajmujacy się obecnie grafika komputerowa. Połaczyły ich wspólne studia fotograficzne w Warszawskiej Szkole Fotografii, zainteresowania, a przede wszystkim pasja tworzenia. Jako rozwijajaca się grupa artystyczna skupiaja się na fotografii, która daje im możliwosć ekspresji i wyrażenia spojrzenia na otaczajacy ich swiat.

Prezentowane na wystawie prace to częsć cyklu zdjęć pokazujacych sztukę przemieszczania się Le Parkour. Jej główna idea jest pokonywanie przeszkód stojacych na drodze w jak najszybszy, najbardziej efektywny sposób przy wykorzystaniu możliwosci swojego ciała oraz wszystkiego, co nas otacza. Zdjęcia artystów to zarówno reportaż, portret, jak i fotografia sportowa.

Nie decydujac się na jedna formę fotograficznego wyrazu mogli pokazać oni zagadnienie Le Parkour z różnych stron, nie tylko jako sport, sposób przezwyciężania własnych barier i spędzania wolnego czasu przez młodzież, ale także jako subkulturę i zjawisko społeczne poprzez pokazywanie interakcji międzyludzkich.