Paw Królowej.Opera Praska.

Niemal połowę spektaklu stanowi muzyka autorstwa znanej wrocławskiej kompozytorki Hanny Kayser. Choć spektakl nosi podtytuł "opera praska", to jednak nie można powiedzieć, aby muzyka do tego spektaklu była operowa. Kayser zapytana o styl muzyki do przedstawienia odpowiada enigmatycznie: "To słowa decydują o tym, jakie będą dźwięki..."

Reżyser i autor libretta - Jacek Papis - podzielił swój scenariusz na cztery części - cztery opowieści, zatytułowane:

1 - PATRYCJA PITZ

2 - KATARZYNA LEP

3 - SYLWESTER

4 - SZYMON RYBACZKO

W tle toczy się piąta opowieść - o DOROCIE MASŁOWSKIEJ, która zamieszkała na Pradze i z tej perspektywy obserwuje naszą współczesną Polskę.

PAW KRÓLOWEJ OPERA PRASKA

Reżyseria: Jacek Papis

Występują: Aleksandra Popławska, Zuzanna Fijewska, Agnieszka Wielgosz, Bartek Adamczyk, Jan Mączka, Mariusz Drężek;

Muzyka: Hanna Kayser

JACEK    PAPIS - reżyser i dramaturg.

Absolwent Wydziału Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie (1999) oraz Wiedzy o Teatrze w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie (1995).Współtwórca  Teatru Wytwórnia w Warszawie (otwartego 5 listopada 2005) współzałożyciel grupy dramaturgów G8. Wieloletni asystent Mai Komorowskiej (PWST w Warszawie) i Krystiana Lupy (PWST w Krakowie oraz Teatr Stary). Autor utworów dramatycznych: "Turetycy", "Sztuka mięsa" (premiera w Laboratorium Dramatu oraz prezentacja w Teatrze Powszechnym w Warszawie), „Snu czas” (premiera w Teatrze Łaźnia Nowa w krakowskiej Nowej Hucie), "Polowanie na żmirłacza" (premiera w Teatrze Stara Prochownia w Warszawie - 2002), "Tamata przestrzeń" (wspólnie z Norbertem Rakowskim; na zamówienie Teatru Wybrzeże w Gdańsku), "Czerwony szalik" (premiera w Teatrze Współczesnym we Wrocławiu - 2000), "Przyjaciele pana Kanta" i innych.

Stypendysta Ministerstwa Kultury za twórczość dramaturgiczną w roku 2000.

Fragmenty recenzji:

Gazeta Wyborcza, Joanna Derkaczew

„Kto powiedział, że Masłowska niesceniczne pisze słowa? Kwiecień, rok szósty dwa tysiące, miasto Warszawa, państwo Polska, praska architektura przemysłowa.

(…)Kolorowy, ciepły spektakl Papisa powstawał gdzieś na styku koncertu życzeń, teledysku i festiwalu piosenki aktorskiej. Aktorzy zmieniają się w kiczowate chórki, stają do arii, wykonują miłosne duety. Z ekranu prowokuje Stanisława konkurencyjny zespół Flaky, a wymalowane wiedźmy namawiają go do zabójstwa niewiernego menedżera. Nad akcją czuwa narrator w łańcuchach. Ze swojego praskiego mieszkania żegna widzów autorka. Czajnik gwiżdże, śnieg pada za oknem, a Masłowska siedzi uśmiechnięta na środku ustawionego na scenie ekranu. Po prostu znalazła swoje miejsce”

Życie Warszawy, Iza Natasza Czapska

„Inni próbowali, Papisowi się udało. "Paw królowej" w jego reżyserii ma szansę stać się spektaklem ważnym, bliskim duchem prozie Doroty Masłowskiej.

(…)Test na słuch

Łatwo zabić melodię i szczególną urodę języka, jakim dziewczyna z Wejherowa ożywiła polską literaturę. Niełatwo odtworzyć klimat jej slumsowo-dresiarskich opowieści i nie spalić dowcipu, który jest siłą "Wojny polsko-ruskiej..." i "Pawia królowej". To test na słuch i inteligencję reżysera, który porywa się na Masłowską.

Jacek Papis i jego ekipa z Wytwórni test ten świetnie zdali. "Paw królowej. Opera praska" to spektakl wyrazistych postaci, błyskotliwego, ciętego humoru i muzycznego melanżu rocka, hip-hopu i country - gatunków potraktowanych z dużym przymrużeniem oka.

Liryczne i mocne

W spektakl wpleciony jest też filmik, w którym pojawia się Dorota Masłowska. Jedno jest pewne - wstydu Pradze i Masłowskiej teatr Wytwórnia nie przynosi”.

Gazeta Wyborcza Roman Pawłowski

(…)nie spodziewajcie się Piwnicy pod Baranami, to zamierzony kicz. Począwszy od muzyki, która parodiuje przeboje "Muzycznej Jedynki" i "Radiostacji" , przez pstrokate stroje aktorów, zakupione niechybnie na pobliskim Stadionie, aż po plastikowe meble - na scenie króluje tandeta. Tandetna i kiczowata jest gra aktorów, którzy wdzięczą się do widzów, celowo przerysowują postaci, dostają spazmów i histerycznie się awanturują. Ale w którymś momencie tej zwariowanej śpiewogry kicz przestaje przeszkadzać, zaczynamy razem z bohaterami Masłowskiej nawijać, myśleć ich kategoriami, przegryzać chińskie zupki i dukać po angielsku "You never I always". I czuć rosnącą pustkę, którą trzeba zapełnić natychmiast słowami, cokolwiek by znaczyły. Sprawdźcie sami, miasto Warszawa, państwo Polska, dzielnica Północ Praga, ulica Markowska.

Wcześniejsze spektakle 01 i 22.10.06 godz. 20. 00

20 i 21. 10.06 godz. 20. 00 wstęp wolny 

Teatr WYTWÓRNIA, róg Markowskiej i Białostockiej;