JOHN CALE

Już rok później poznał Lou Reeda i obaj panowie zaczęli pracować nad projektem, który wkrótce stał się znany jako THE VELVET UNDERGROUND. Ich bazą była Ludlow Street na manhatańskim Lower East Side. W 1966 roku ANDY WARHOL przeszczepił wizjonerską muzykę zespołu na grunt sztuki eksperymentalnej zakorzenionej w legendarnym dla artystów miejscu zwanym Factory. Przy asyście A.Warhola Velvet Underground–czyli Cale, Reed, Sterling Morrison i Mo Tucker – pracowali nad jednym z najbardziej czczonych albumów, jakie zostały nagrane: “The Velvet Underground & Nico”..

Kolejnym niezapomnianym albumem autorstwa Reeda i Cale'a był nagrany później „White Light/White Heat”. Album ten po dziś dzień pozostaje zadziwiająco ekstremalny i konfrontacyjny. Ale juz parę lat później w 1969 roku w efekcie pragnienia Reeda ugruntowania swojej pozycji jako lidera zespołu, Cale odszedł z Velvet Underground. Nawet wtedy Cale raczej nie miał wątpliwości co do tego, że chociaż The Velvets osiągnęli niezbyt wielki sukces gdy byli razem, to uznanie dla nich przyjdzie później. „Wiedziałem, że muzyka, którą tworzymy, nie mogła być zignorowana. Było w niej zbyt wiele elementów klasycyzmu żebyśmy mogli być zauważeni jedynie jako grupka ludzi robiących hałas.

Kariera solowa Cale’a zaczęła się w 1970 od godnego podziwu albumu „Vintage Violence”. Jego następcą był wydany rok później „Church Of Anthrax” – efekt współpracy z cenionym awangardowym kompozytorem Terrym Rileyem. W 1973 przyszedł „The Academy In Peril” – majestatyczne, niemal symfoniczne dzieło z udziałem Royal Philharmonic Orchestra.Rezultatem jego uwydatnionej europejskiej tożsamości był „Paris 1919” – wyważone, eleganckie i przyciągające dzieło, na którym klasyczna wrażliwość została połączona z chyba najbardziej komercyjną muzyką jaką kiedykolwiek nagrał.

John Cale prezentował się bardzo wyraziście jako producent i muzyk również na paru innych kluczowych albumach w kanonie rocka takich jak:

Nico: „The Marble Index” (1969), „Desertshore” (1971), „June 1 1974” (1974, Cale, Kevin Ayers i Brian Eno), „The End” (1974)

The Stooges: „The Stooges” (1969)

Nick Drake: „Bryter Later” (1970 – Cale zagrał na fortepianie I altówce w dwóch utworach)

Patti Smith: „Horses” (1975)

Happy Mondays: „Squirrel And G-Man” (1987)

W latach 80-tych Cale wydał legendarny w swojej posępności „Music For A New Society” i odszedł od rocka na obszary klasyczne i konceptualne. Rezultatem prac tego kolejnego okresu było dzieło „The Falkland Suite”, nagrane do czterech wierszy Boba Dylana, które stało się częścią wydanego w 1989 albumu „Words For The Dying”.

W 1990 roku po śmierci Andy’ego Warhola, Cale odnowił partnerstwo z Lou Reedem na elegijnym albumie „Songs For Drella”, a w 1993 The Velvet Underground został reaktywowany na dwumiesięczną trasę po Europie. Trzy lata później nadszedł pierwszy od dekady album Cale’a oparty na muzyce pop – świetnie przyjęty „Walking On Locusts”, z udziałem Mo Tuckera i Davida Byrne’a z Talking Heads.W tym czasie Cale pracował również z takimi kapelami jak Super Furry Animals czy Jamesem Deanem Bradfieldem z Manic Street Preachers.

Wszystko to ukazuje że John Cale wciąż wykazuje się zadziwiającym twórczą weną i wciąż jest w awangardzie tego co dzieje się w muzyce. Jego ślady zapisane zostały w przeszłości, ale w przeciwieństwie do wielu artystów, jego ścieżki wciąż wychodzą daleko w przyszłość.

Twórczość Johna Cale’a została odciśnięta w ciągu ostatnich 35 lat muzycznej historii. Poprzez swoją pracę z Velvet Underground, muzykę, którą tworzył jako artysta solowy i współpracę z wieloma innymi muzykami, zyskał sobie reputację osobowości pionierskiej i mającej głęboki wpływ na muzyczne otoczenie. Jego horyzonty wciąż się poszerzają – swoim nowym albumem który ukazał się w listopadzie ub. „BlackAcetate” dowodzi, że stale kieruje swoją muzykę na świeże obszary. W powstawaniu tej płyty wraz z Calem brali udział m.in.tacy muzycy jak: Herb Graham Jr. (Macy Gray) i Mickey Petralia (Beck, Rage Against The Machine, Dandy Warhols, Eels).

15 marca John Cale wraz z zespołem wystąpi w Fabryce Trzciny w ramach swojej europejskiej trasy koncertowej.