Warszawa - imprezy, koncerty, informacje

Spektakl „Piękni ludzie” w reżyserii Igora Gorzkowskiego grany jest przez Studencki Teatr Praski Uniwersytetu Warszawskiego. Projekt powstał w ramach działań edukacyjnych Studia Teatralnego Koło pod nazwą Daj Przestrzeń. Spektakl wystawiany jest dzięki współpracy Studenckiej Fundacji Inicjatywy Twórczej i Studia Teatralnego Koło. Zdobył nagrodę aktorską za główną rolę żeńską oraz wyróżnienie za reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych (ROMATHEATROFESTIVAL) w Rzymie.

Spektakl „Piękni ludzie” w reżyserii Igora Gorzkowskiego grany jest przez Studencki Teatr Praski Uniwersytetu Warszawskiego. Projekt powstał w ramach działań edukacyjnych Studia Teatralnego Koło pod nazwą Daj Przestrzeń. Spektakl wystawiany jest dzięki współpracy Studenckiej Fundacji Inicjatywy Twórczej i Studia Teatralnego Koło. Zdobył nagrodę aktorską za główną rolę żeńską oraz wyróżnienie za reżyserię na Międzynarodowym Festiwalu Szkół Teatralnych (ROMATHEATROFESTIVAL) w Rzymie.

Przypadkowa znajomość samotnej czterdziestoletniej Mariny i żonatego Aleksieja zaskakuje szeregiem komicznych sytuacji, eksplozją namiętności i wzajemną fascynacją. Czy ich spotkanie rzeczywiście jest wynikiem splotu przypadkowych zdarzeń? Czy Ona, świadoma swojej życiowej drogi, potrafi ujarzmić mężczyznę i swoje szaleństwo?

To przezabawny spektakl komediowo - kabaretowy przygotowany pod szyldem Teatru Konsekwentnego przez Trzech Najlepszych:

Lekkomyślna siostra to napisana w 1907 roku sztuka mistrza polskiego naturalizmu teatralnego. Maria uciekła od męża i rocznego synka do Wiednia, gdzie związała się z bogatym arystokratą. Jej powrót do Warszawy wzbudza wśród krewnych sprzeciw i obawę o dobre imię rodziny.

Przypadkowa znajomość samotnej czterdziestoletniej Mariny i żonatego Aleksieja zaskakuje szeregiem komicznych sytuacji, eksplozją namiętności i wzajemną fascynacją.

Wielkie widowisko sceniczne z użyciem wszelkich dostępnych środków technicznych, 25 aktorów na scenie, wybuchowa mieszanka polityki, miłości i zemsty, elementy thrillera i melodramatu – taka będzie „Księżna d’Amalfi” współczesnego Szekspirowi Johna Webstera, którą na scenie warszawskiego Teatru Studio wyreżyseruje Jacek Głomb.

To przezabawny spektakl komediowo - kabaretowy przygotowany pod szyldem Teatru Konsekwentnego przez Trzech Najlepszych:

Przedstawienie Look 4 faces powstało jako efekt końcowy procesu projektu: In the middle of one continent , który został zrealizowany w ramach advancing performing arts project (apap VI) na zaproszenie Śląskiego Teatru Tańca.

We wtorek 28 września w Teatrze Polskim wystąpi Marie Chouinard z zespołem. To jedna z najsłynniejszych kanadyjskich artystek, która zrewolucjonizowała taniec współczesny. Po raz pierwszy w Polsce zaprezentuje dwa spektakle: 24 Preludia Chopinowskie oraz Święto Wiosny.

W sztuce „Zagraj to jeszcze raz, Sam”, Woody Allen w mistrzowski sposób połączył dwie najważniejsze cechy swojego talentu - uniwersalny, ponadczasowy humor inteligentnego obserwatora z liryzmem znerwicowanego wrażliwca z Nowego Jorku.

W skądinąd udane małżeństwo dwojga Warszawian, Lili i Wiktora wkrada się niewinne, małe kłamstewko. Ona zataja przed nim, że spędziła poranek z ich przyjacielem Filipem w restauracji w Bristolu, on wpada we wściekłość uważając, że ona ma romans z innym mężczyzną.

Ireneusz Iredyński (1939-1985) był lirykiem i buntownikiem, prowokatorem obnażającym ludzką niemoralność, jednym z najciekawszych powojennych dramatopisarzy.

„Pasożyty” to opowieść o młodych ludziach, którzy stali się ofiarami własnego wyobrażenia na temat dorosłości. Dwie pary dręczone poczuciem winy i straty, kalectwem i bezradnością, pragną wydostać się ze świata beznadziei.

Sztuka irlandzkiego pisarza Endy Walsha (znanego w Polsce z dramatów Disco Pigs, Farsa z Walworth i Uwięzieni) nagrodzona Fringe First Award i Herald Archangel Award na festiwalu w Edynburgu w 2008 roku.

Wielkie widowisko sceniczne z użyciem wszelkich dostępnych środków technicznych, 25 aktorów na scenie, wybuchowa mieszanka polityki, miłości i zemsty, elementy thrillera i melodramatu – taka będzie „Księżna d’Amalfi” współczesnego Szekspirowi Johna Webstera, którą na scenie warszawskiego Teatru Studio wyreżyseruje Jacek Głomb.

„Pasożyty” to opowieść o młodych ludziach, którzy stali się ofiarami własnego wyobrażenia na temat dorosłości. Dwie pary dręczone poczuciem winy i straty, kalectwem i bezradnością, pragną wydostać się ze świata beznadziei.

W skądinąd udane małżeństwo dwojga Warszawian, Lili i Wiktora wkrada się niewinne, małe kłamstewko. Ona zataja przed nim, że spędziła poranek z ich przyjacielem Filipem w restauracji w Bristolu, on wpada we wściekłość uważając, że ona ma romans z innym mężczyzną.

„Chciałyśmy pokazać, że czasem leży nam na żołądku coś, co niekoniecznie sami zjedliśmy. Coś spychane od pokoleń w podświadomość, o czym nie mamy pojęcia, co boli nas w środku i powoduje «niestrawność»”.

Starzejący się mistrz krawiecki i jego siostra, właściciele pracowni gorseciarskiej Cukier Stanik dywersyjnymi metodami podejmują walkę z konkurencję chińskich biustonoszy.

Kolejna premiera sztuki Michała Walczaka w Teatrze Narodowym to czarna komedia romantyczna. Eliza i Konrad przygotowują uroczystą kolację dla rodziców dziewczyny, podczas której zamierzają poinformować o swoich zaręczynach. Wcześniej niespodziewanie zjawia się dawny terapeuta i kochanek Elizy – Jarosław Past.

W normalnej, czterosobowej rodzinie, dochodzi do tragedii - syn zabija rodziców. Nie jest to jednak historia o nienawiści międzypokoleniowej, a raczej o miłości, której nie wystarczyło, o dorosłości, która nie była dość dojrzała, o pistolecie, który dwa razy wystrzelił.

Klasyczna sztuka Harolda Pintera, laureata Nagrody Nobla z 2005 roku, zaliczana do tak zwanych komedii zagrożenia (comedy of menace). Historia trzech mężczyzn - dwóch braci, Micka i Astona, oraz włóczęgi Daviesa - uwięzionych w klaustrofobicznej przestrzeni pokoju.

Przypadkowa znajomość samotnej czterdziestoletniej Mariny i żonatego Aleksieja zaskakuje szeregiem komicznych sytuacji, eksplozją namiętności i wzajemną fascynacją.

Ireneusz Iredyński (1939-1985) był lirykiem i buntownikiem, prowokatorem obnażającym ludzką niemoralność, jednym z najciekawszych powojennych dramatopisarzy.

Przypowieść o zbuntowanym młodym idealiście (Marcin Hycnar) oraz jego poskromicielu i następcy, pozornie nieszkodliwym wszechchamie (Grzegorz Małecki) - zawiera groźne ostrzeżenie.

Małomiasteczkowy gangster Pyton postanawia zerwać ze światem przestępczym. Chce się ożenić i ustabilizować przy pomocy legalnego komisu samochodowego na nielegalnie zdobytej ziemi. W dniu ślubu Pyton popada jednak w dziwny stan.

Kończy się lato. Jedni robią jesienne porządki, inni śpieszą się, żeby zdążyć na wielkie przyjęcie, jeszcze inni stwierdzają, że trzeba odwiedzić kogoś ot tak sobie. Pakują prezenty, marzenia, plecaki, torby z lekarstwami i ruszają.

Spośród rozmaitych propozycji teatralnych 7. edycji Festiwalu Warszawa Singera na szczególną uwagę zasługuje spektakl „She was never even here at all” znakomitego teatru Yiddishpiel z Izraela.

Trzy aktorki – piętnaście bohaterek. Na pozór różni je wszystko – wiek, zawód, wygląd. Ale czy na pewno? Co może łączyć: trzyletnią Mimi, mieszkankę Domu Seniora i pracownicę korporacji, walczącą o stanowisko sekretarki szefa?