Warszawa - imprezy, koncerty, informacje

To przezabawny spektakl komediowo - kabaretowy przygotowany pod szyldem Teatru Konsekwentnego przez Trzech Najlepszych:

Małomiasteczkowy gangster Pyton postanawia zerwać ze światem przestępczym. Chce się ożenić i ustabilizować przy pomocy legalnego komisu samochodowego na nielegalnie zdobytej ziemi. W dniu ślubu Pyton popada jednak w dziwny stan.

Klasyczny utwór, w przekładzie Boya znany pod tytułem Świętoszek. Tytułowy bohater, wytrawny oszust, zdobywa zaufanie bogatego mieszczanina Orgona, który – przejęty ostentacyjną pobożnością Tartuffe'a – przyjmuje go pod swój dach. Manipulacje Tartuffe'a burzą ład w domu, rujnują więzi i plany, w końcu zagrażają istnieniu rodziny...

„Szukając Leara” jest kolejnym autorskim projektem Grzegorza Brala i Teatru Pieśń Kozła we współpracy z aktorami Teatru Studio.

„Komedia o duszy niemieckiej” – takim podtytułem opatrzył tę sztukę autor. Komedia? O upiorach nazizmu?... Zjadliwość i demaskatorska pasja pozwala Bernhardowi – bogowi austriackiego teatru – obnażyć przedziwne mechanizmy, w jakie wyposażona jest do dziś psychika uwikłanego w ponurą przeszłość mieszczucha.

„Szukając Leara – Oratorium” to muzyczna podróż i próba odnalezienia źródła sacrum. To także opowieść o utracie świętości, jej codziennym odrzucaniu i zaprzeczaniu. Czy istnieje szansa odzyskania ludzkiego wymiaru świętości? Czy muzyka może nas ku niemu poprowadzić?

Uniwersalna opowieść o władzy. Satyra na biurokrację i totalitaryzm. Dramaturgia absurdu. Tak w trzech zdaniach można by scharakteryzować sztukę Harolda Pintera „Cieplarnia”, po którą sięgnął Teatr Kontrapunkt.

Fredro Dla Dorosłych - przewrotna, pełna pikanterii i gorzkiej ironii komedia o życiu miłosnym współczesnych mężów i żon.

Najbardziej znany duet pantomimy na świecie, wieloletni aktorzy i współpracownicy Marcela Marceau w przedstawieniu „Silence”. Jedyny spektakl w Polsce - 20 marca 2011 o godzinie 19.00 w Teatrze Na Woli

Raz w miesiącu spektakl „Nasza klasa” Tadeusza Słobodzianka będzie pokazywany z angielskimi napisami. Wersja angielska jest oparta na przekładzie Ryana Craiga. Najbliższy spektakl z tłumaczeniem odbędzie się 19 marca 2011 roku w Teatrze Na Woli.

Latynosi są świetni w łóżku, Skandynawowie nie mają zahamowań, Afrykanie nie mają powodów do wstydu, Azjaci mają, ale za to technicznie są świetni. A Polacy? Co możemy dać światu w materii seksu? Jakimi jesteśmy kochankami?

W sztuce „Zagraj to jeszcze raz, Sam”, Woody Allen w mistrzowski sposób połączył dwie najważniejsze cechy swojego talentu - uniwersalny, ponadczasowy humor inteligentnego obserwatora z liryzmem znerwicowanego wrażliwca z Nowego Jorku.

Komedia w reżyserii Jerzego Bończaka „Sekstet” to historia trzech par, które wybierają się we wspólną wakacyjną podróż jachtem. Szybko jednak odkrywają, że nici z beztroskiego wypoczynku i śpiewania szant.

Latynosi są świetni w łóżku, Skandynawowie nie mają zahamowań, Afrykanie nie mają powodów do wstydu, Azjaci mają, ale za to technicznie są świetni. A Polacy? Co możemy dać światu w materii seksu? Jakimi jesteśmy kochankami?

Musical buffo MASZYNA DO LICZENIA to spektakl powstały na podstawie genialnego tekstu Elemera Roce’a. Jest on zabawną i wzruszającą opowieścią o zmaganiach człowieka z życiem, losem i czasem.

Latynosi są świetni w łóżku, Skandynawowie nie mają zahamowań, Afrykanie nie mają powodów do wstydu, Azjaci mają, ale za to technicznie są świetni. A Polacy? Co możemy dać światu w materii seksu? Jakimi jesteśmy kochankami?

Ona – trzydziestoparoletnia, sfrustrowana współczesna matka–Polka, która mimo wysiłków nie radzi sobie z natłokiem obowiązków. I on – zapracowany lekarz – katolik-rozwodnik, który pod maską cynizmu ukrywa niepewność i rozczarowanie.

Dźwięk „Dż” to młoda, powstała w 2010 roku, formacja założona przez warszawskich aktorów kabaretowych.

Fredro Dla Dorosłych - przewrotna, pełna pikanterii i gorzkiej ironii komedia o życiu miłosnym współczesnych mężów i żon.

W sztuce „Zagraj to jeszcze raz, Sam”, Woody Allen w mistrzowski sposób połączył dwie najważniejsze cechy swojego talentu - uniwersalny, ponadczasowy humor inteligentnego obserwatora z liryzmem znerwicowanego wrażliwca z Nowego Jorku.

Po sukcesie kultowego one-man show „To nie jest kraj dla wielkich ludzi”, prezentowanego w piwnicy klubokawiarni Chłodna 25, duet Rutkowski-Walczak powraca. Na dużej scenie Teatru Polonia zabierają widzów w niezwykłą podróż - podróż do wnętrza ojcostwa!

Grupa młodych wykonawców opowiada o swoich marzeniach, a każda wyśpiewana nuta, każdy wytańczony takt jest tych marzeń spełnieniem. Widzimy więc na scenie pasję i entuzjazm, taniec i śpiew jakiego nie znał polski teatr. Jest tam miłość, szaleństwo i młodość. I to wszystko sprawia, że granica między teatrem a rzeczywistością staje się płynna, akcja spektaklu zdaje się wykraczać daleko poza teatralne foyer, a czas staje się wyłącznie funkcją wyobraźni.

Grupa młodych wykonawców opowiada o swoich marzeniach, a każda wyśpiewana nuta, każdy wytańczony takt jest tych marzeń spełnieniem. Widzimy więc na scenie pasję i entuzjazm, taniec i śpiew jakiego nie znał polski teatr. Jest tam miłość, szaleństwo i młodość. I to wszystko sprawia, że granica między teatrem a rzeczywistością staje się płynna, akcja spektaklu zdaje się wykraczać daleko poza teatralne foyer, a czas staje się wyłącznie funkcją wyobraźni.

Jesienią 2006 roku okazało się, że dziadek Wojtka Ziemilskiego, zasłużony wrocławianin hrabia Wojciech Dzieduszycki, przez wiele lat współpracował ze służbami bezpieczeństwa. Rodzina do dziś nie otrząsnęła się z tej wiadomości i próbuje dociec prawdy.

Grupa młodych wykonawców opowiada o swoich marzeniach, a każda wyśpiewana nuta, każdy wytańczony takt jest tych marzeń spełnieniem. Widzimy więc na scenie pasję i entuzjazm, taniec i śpiew jakiego nie znał polski teatr. Jest tam miłość, szaleństwo i młodość. I to wszystko sprawia, że granica między teatrem a rzeczywistością staje się płynna, akcja spektaklu zdaje się wykraczać daleko poza teatralne foyer, a czas staje się wyłącznie funkcją wyobraźni.

Grupa młodych wykonawców opowiada o swoich marzeniach, a każda wyśpiewana nuta, każdy wytańczony takt jest tych marzeń spełnieniem. Widzimy więc na scenie pasję i entuzjazm, taniec i śpiew jakiego nie znał polski teatr. Jest tam miłość, szaleństwo i młodość. I to wszystko sprawia, że granica między teatrem a rzeczywistością staje się płynna, akcja spektaklu zdaje się wykraczać daleko poza teatralne foyer, a czas staje się wyłącznie funkcją wyobraźni.

To kolejna wyprawa w Świat muzyki różnych kultur.

„Boeing Boeing” to komedia sytuacyjna autorstwa francuskiego dramaturga Marca Camolettiego. W 1991 roku została wpisana do księgi Guinessa za rekordową ilość wystawień – 17 500 w 55 krajach świata. W 2008 roku zaś nagrodzona została prestiżową Tony Awards – odpowiednikiem Oscara w świecie teatru.

„Boeing Boeing” to komedia sytuacyjna autorstwa francuskiego dramaturga Marca Camolettiego. W 1991 roku została wpisana do księgi Guinessa za rekordową ilość wystawień – 17 500 w 55 krajach świata. W 2008 roku zaś nagrodzona została prestiżową Tony Awards – odpowiednikiem Oscara w świecie teatru.

Nie przemija moda na nowe wersje dawnych hitów.